kritiken hemeroteka

8.500 kritika

« | »

Sagarroiak / Sonia Gonzalez / Euskaltzaindia-BBK, 2002

Gezia artez doanean Igor Estankona / Deia, 2002-10-08

Sonia Gonzalezen urtea izango da hau. Gaur besapean dakargun “Sagarroiak” poema liburuarekin BBK-Euskaltzaindia sariari Juanra Madariagaren baimenarekin urteotako astindu handiena eman eta gero, prestazen ari den nobela ere ederra izango dela susma dezakegu. Lehendik ere Soniaren poema solteak irakurrita nituen arren denak batera irakurtzeak sortu didan zirrarak berresten dit susmoa.

Gezia artez doanean halako beldur lauso bat sartzen zaio jopuntuari. Burdinezko puntak haragia garbi zulatu baino segundu bat lehenago galduta dagoela ulertuko du irakurleak. Badaki Sonia Gonzalezen liburuko azalpen guztiak banan banan entzutea tokatzen zaiola. “Sagarroiak” modu oso seguruan idatzitako dudaren liburua da eta horrexegatik ez da batere gogorra Barakaldokoaren gezipean hiltzea. Itzalen eta argien materialarekin egindako pertsona ageri da liburuan. Kikildu barik eta harro erakusten ditu kontraesanak. Defendatu beharreko jabego bihurtzen ditu gainera moralak berba bakarrarekin kondenatuko lituzkeen hainbat altxor: sexuaren altxorra, oinazearen altxorra, nahastearen altxorra, pertsona izatearen altxorra.

Nire sentipenak azalduko dizkizuet, zerbaitetarako baliagarriak izan badaitezke: lehenengotan beldurra sentitu dut, gero lotsagorritu egin naiz, eta azkenean liburuaren aurrean gurkera eginda errenditu egin naiz. Beldurrarena normala dela uste dut. Idazleak betiko koordenadetatik atera nahi du irakurlea. Honek, berez, bere burua defendatu behar du. Poemen zorroztasunak min ematen du hasieran. Gero zorroztasun hori xamurtuz doa. Horretarako intimitatearen horma hautsi behar da, eta baita zuzentasunarena ere. Orduan dator lotsaren fasea. Baina gero idazleak ate guztiak parez-pare irekita dituela ikusi eta irakurleak, berak ere, beste horrenbeste egin behar duela sumatuko du. Barruko harrak akabatutakoan dator amore ematearen azken pausu hori.

Gogoeta sortzen duen liburua da. Instintuzko gogoetan oinarritzen da hala ere, eta ez aldez aurretik ezarritako abiapuntuetan. Irudien eta bizipenen zurrunbiloan bat-batean erantzun behar diren galderaz beteta datoz poema gehienak. Bizitzan “mozorrotzat” dauzkagun hainbat jantzi geure-geureak direla ulerrarazteko idatzia ere badago. Alderdi askotako izakiak gara. Denak azalera ekarri eta elkarrizketan jartzeko ordua da.

Azken kritikak

Baden Verboten
Iker Aranberri

Asier Urkiza

Diesel
Bertol Arrieta

Nagore Fernandez

Maitasuna eta dirua, sexua eta heriotza
Mckenzie Wark

Jon Jimenez

Basokoa
Izaskun Gracia Quintana

Joxe Aldasoro

Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart

Gorka Bereziartua Mitxelena

Ez-izan
Jon K. Sanchez

Aiora Sampedro

Pleibak
Miren Amuriza

Jon Jimenez

Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien

Asier Urkiza

Oroi garen oro
Beatriz Chivite

Nagore Fernandez

Jakintzaren arbola
Pio Baroja

Aritz Galarraga

Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi

Hasier Rekondo

Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga

Mikel Asurmendi

Baden Verboten
Iker Aranberri

Paloma Rodriguez-Miñambres

Artxiboa

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

2024(e)ko ekaina

Hedabideak