« Belaunaldien gatazka | Mugaz beste aldera begira »

Arratseko ahotsak / Natalia Ginzburg (Pello Lizarralde) / Igela, 2003

Arratseko ahotsak Ana Unanue / Aizu!, 2004-07

Istorioa: Italiako herrixka batean gertatzen da, II. Mundu Gerraren ostean, baina faxismoaren aurreko garaia ere jasotzen du. Balotta zaharra eta bere familia burgesaren bilakaera kontatzen du egileak; kontakizunean tarte berezia izango dute herriko bizimoduak eta Tommasino eta Elsa gazteen arteko maitasun istorioak.

Emaitza: bikaina. Hasieratik harrapatu, bidean liluratu eta bukaeran hunkitu egiten duen narrazio soil eta aldi berean trinkoa da. Bizi puskak atzeman eta paperean jartzeko izugarrizko sena dauka Natalia Ginzburg idazleak (Palermo, 1916 – Erroma, 1991).

Onena: pertsonaien eta eguneroko gertaeren trataera, maitasunez eta ñabarduraz josia; elkarrizketak (txandakako moldea errespetatu gabe, pertsonaien jarioa eta etenak tartekatzen ditu Ginzburgek), eta narratzaile isilaren ikuspuntua.

Esaldia: “Jende askori gertatzen zaio. Pertsona batek, une jakin batean, ez du aurrez aurre ikusi nahi bere arima. Aurrez aurre ikusten badu, beldur da ez ote duen bizitzeko adorerik aurkituko. Horregatik hasten da pentsamenduak lurperatzen”.