« Stanislavskiren sistema | Arratseko ahotsak »

Burua txoriz beterik / Iñaki Irasizabal / Elkar, 2004

Belaunaldien gatazka Javier Rojo / El Correo, 2004-06-30

Belaunaldien arteko lehia beste ikuspuntu batetik erakusteko ahalegina nabari daiteke Iñaki Irasizabalen “Burua txoriz beterik” nobelan. Izan ere, belaunaldien arteko lehia hura lehia bera gaindituta egon behar zen momentu batean lehertzen baita. Alberto, hirurogei urte inguruko irakaslea, da protagonista, eta honekin batera bere hiru seme-alabak: Iker, berarekin bizi den seme gaztea, Arantza eta Markel, bizitza, aldez edo moldez, era independiente batez antolatuta daukatenak. Pertsonaia hauek guztiak lotzen dituen haria inkomunikazioa dela esan daiteke. Iker honen adibide ikusgarria da: aitarekin bizi den bakarra den arren, aitak ez daki ezertxo ere haren bizitzaz, eta istripu absurdo batean hiltzen denean, aita ohartuko da semea ezezagun bat baino ez zela berarentzat. Batzuetan topikorantz lerratzen da kontakizuna, bukaeran sorpresa batek irakurlea harrapatu arren. Idazlea ahalegintzen da narratzailearen ahotsean gertariei buruzko komentariorik ager ez dadin. Horretarako, gertakariak besterik ez du kontatu nahi, ikuspuntua objektiboa izango bailitzan. Baina halako teknika objetibista dirudien baino zailagoa izaten da, batzuetan narrazioa esanahi berezirik ez duten xehetasun garrantzi-gabeez betetzen dela ematen baitu.