« Egia eta fikzioa | Absurdua »
Karramarroaren aztarnak / Hasier Etxeberria / Elkar, 1997
Bixi-bixi Aingeru Epaltza / Nabarra, 2002-03
Euskal literaturak 70. hamarkadatik hona bizi duen homologatze prozesuak alderdi soziologikoa ere nabarmendu du. Oro har Mendebaldeko bertze herrietan gertatzen den bezala, kazetarien pisua gero eta handiagoa da gure narraziogintzan. Hain segur ere, hizkuntza lantzeko tenorean ofizio handia duen jende horren bulkadak ikusteko handia du, bertzeak bertze, azken hamarkada honetan nagusitu zaizkigun kontamodu zuzen eta biziekin, baita gure inguruko nahiz kanpoko errealitatea lantzerakoan sumatzen den ikuspegi aniztasunarekin. Bada horri alderdi txarrak ere aurkitzen dizkionik, gatzik eta piperrik gabeko prosaren beldur. Gisa horretako alerik baldin bada bazterrotan, ez dugu hemendik salatuko. Derragun, soil-soilik, Hasier Etxeberria ez dela inondik ere horietarik.
Laster bi hamarkada eginen ditu elgoibartarrak bere lanak argitaratzen. Ez da hagitz produkzio ugarikoa, azken sei-zazpi urteetan zerbait azkartu badu ere. Nobela bat baino gehiago plazaratua du, baina neurri motzean ari izan zaigu maizago. “Karramarroaren aztarnak” ere sail horretakoa da.
Osotara bortz ipuini egiten dio leku bilduma honek: “Horazioren bidaiak”, “Yukatan”, “Anna Paula”, “Museora bisitaldia” eta “Ipuin postmoderno bat egin diot neure buruari”. Mamiz eta azalez ezberdinak dira guztiz, eta ez da joskura nabarmenik haien artean, kanpoko ikuspegiarena ez bada: hiru Hego Ameriketan gertatzen dira —horietarik, bi Brasilen—, eta laugarren baten ardatza ezohiko pertsonaia baten bidaia da Euskal Herritik kanpo. Nolanahi ere, badira denetan ez bada, gehienetan aurki daitezkeen ezaugarriak: errealitatea magikotasunaren ukituez antzaldatzeko guraria, ekarpen ezberdinez ondutako hizkera bizi eta aldi berean aberatsa, bere buruaz ere irri egiterainoko ironiaren eta umorearen erabilera, gizartearenganako begirada mingotsa, pertsonaia samurrenganako zaletasuna eta ustekabeko akaberak bilatzeko trebezia. Halakoxea da, izan, Hasierren prosa. Akatsik aurkitzekotan, hau aipatuko nuke: liburua amen batean irakurtzen da, burutik buru, irakurlea gehiagoren gosean utziz. Badakit, alabaina, hori, hobena barik, bertutea dela aunitzendako.
Zero
Aitor Zuberogoitia
Amaia Alvarez Uria
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Aiora Sampedro
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Mikel Asurmendi
Egurats zabaletako izendaezinak
Rakel Pardo Perez
Jon Jimenez
Antropozenoren nostalgia
Patxi Iturregi
Asier Urkiza
Barrengaizto
Beatrice Salvioni
Nagore Fernandez
Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Lautadako mamua
Xabier Montoia
Aiora Sampedro
Berbelitzen hiztegia
Anjel Lertxundi
Mikel Asurmendi
Haize beltza
Amaiur Epher
Jon Jimenez
Coca-Cola bat zurekin
Beñat Sarasola
Asier Urkiza
Girgileria
Juana Dolores
Nagore Fernandez
Berlin Alerxanderplatz
Alfred Döblin
Aritz Galarraga
Teatro-lanak
Rosvita
Amaia Alvarez Uria