kritiken hemeroteka

8.475 kritika

« | »

Karramarroaren aztarnak / Hasier Etxeberria / Elkar, 1997

Bixi-bixi Aingeru Epaltza / Nabarra, 2002-03

Euskal literaturak 70. hamarkadatik hona bizi duen homologatze prozesuak alderdi soziologikoa ere nabarmendu du. Oro har Mendebaldeko bertze herrietan gertatzen den bezala, kazetarien pisua gero eta handiagoa da gure narraziogintzan. Hain segur ere, hizkuntza lantzeko tenorean ofizio handia duen jende horren bulkadak ikusteko handia du, bertzeak bertze, azken hamarkada honetan nagusitu zaizkigun kontamodu zuzen eta biziekin, baita gure inguruko nahiz kanpoko errealitatea lantzerakoan sumatzen den ikuspegi aniztasunarekin. Bada horri alderdi txarrak ere aurkitzen dizkionik, gatzik eta piperrik gabeko prosaren beldur. Gisa horretako alerik baldin bada bazterrotan, ez dugu hemendik salatuko. Derragun, soil-soilik, Hasier Etxeberria ez dela inondik ere horietarik.

Laster bi hamarkada eginen ditu elgoibartarrak bere lanak argitaratzen. Ez da hagitz produkzio ugarikoa, azken sei-zazpi urteetan zerbait azkartu badu ere. Nobela bat baino gehiago plazaratua du, baina neurri motzean ari izan zaigu maizago. “Karramarroaren aztarnak” ere sail horretakoa da.

Osotara bortz ipuini egiten dio leku bilduma honek: “Horazioren bidaiak”, “Yukatan”, “Anna Paula”, “Museora bisitaldia” eta “Ipuin postmoderno bat egin diot neure buruari”. Mamiz eta azalez ezberdinak dira guztiz, eta ez da joskura nabarmenik haien artean, kanpoko ikuspegiarena ez bada: hiru Hego Ameriketan gertatzen dira —horietarik, bi Brasilen—, eta laugarren baten ardatza ezohiko pertsonaia baten bidaia da Euskal Herritik kanpo. Nolanahi ere, badira denetan ez bada, gehienetan aurki daitezkeen ezaugarriak: errealitatea magikotasunaren ukituez antzaldatzeko guraria, ekarpen ezberdinez ondutako hizkera bizi eta aldi berean aberatsa, bere buruaz ere irri egiterainoko ironiaren eta umorearen erabilera, gizartearenganako begirada mingotsa, pertsonaia samurrenganako zaletasuna eta ustekabeko akaberak bilatzeko trebezia. Halakoxea da, izan, Hasierren prosa. Akatsik aurkitzekotan, hau aipatuko nuke: liburua amen batean irakurtzen da, burutik buru, irakurlea gehiagoren gosean utziz. Badakit, alabaina, hori, hobena barik, bertutea dela aunitzendako.

Azken kritikak

Zero
Aitor Zuberogoitia

Amaia Alvarez Uria

Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga

Aiora Sampedro

Carvalho Euskadin
Jon Alonso

Mikel Asurmendi

Egurats zabaletako izendaezinak
Rakel Pardo Perez

Jon Jimenez

Antropozenoren nostalgia
Patxi Iturregi

Asier Urkiza

Barrengaizto
Beatrice Salvioni

Nagore Fernandez

Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Lautadako mamua
Xabier Montoia

Aiora Sampedro

Berbelitzen hiztegia
Anjel Lertxundi

Mikel Asurmendi

Haize beltza
Amaiur Epher

Jon Jimenez

Coca-Cola bat zurekin
Beñat Sarasola

Asier Urkiza

Girgileria
Juana Dolores

Nagore Fernandez

Berlin Alerxanderplatz
Alfred Döblin

Aritz Galarraga

Teatro-lanak
Rosvita

Amaia Alvarez Uria

Artxiboa

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

2024(e)ko ekaina

2024(e)ko maiatza

2024(e)ko apirila

Hedabideak