« Lagun izoztua | Ordaina zor nizun »
Abeslari burusoila / Eugene Ionesco (Jon Muñoz Otaegi) / Ibaizabal, 2001
Absurdua Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 2002-03-02
Aspaldi esanda utzi nuen apatridak gustatzen zaizkidala, apatrida errumaniarrak batez ere, izan ere apatri da batek, denik eta apatridena, denik eta apatridenetan apatridena baldin bada ere, aberri bat izan du lehenago, bera ukatzeko edo bertatik ihes egiteko. Apatrida errumaniarrek (Cioranek, Paul Celanek) Errumania noski; apatrida euskaldunek Euskal Herria bezalaxe. Baina desberdina da. Errumania bazen zerbait, eta Bigarren Mundu Gerra Ondoren auskalo zer bilakatu zen; puska handiak kendu zizkioten berari. Batzuek diotenez, apatrida izatea absurdua da guztiz. Logikaren arrazoiaz gidaturik diote denok dugula lurralde bat, denok garela nonbaitekoak, eta nahiz uko egin gure sorterriari, sorterria hor dagoela betiko. Halakoek ez dakite batek uka dezakeela bere sorterria nahi duen bezainbeste, sorterriak ere bata nahi duen beste ukatzen baitu. Halaxe dira kontuak. Askotan sorterriak berak egiten digu lehenago uko. Konturatzerako ez gara: ez hemengoak ez hangoak ez gara, ez nongoak ez inongoak ere.
Ez gara eta kito. Noski, honelako argudiorik ez dute onartuko logikaren arrazoiaz gidaturik dabiltzan jende prestu zintzo onbera-berakoek, denok garela ezer esango baitute, denok garela, denok garela inongoak. Ez nago ados, izatea bezalakoxea baita ez izatea. Edo Sokrate baino lehenagoko filosofo hark, Heraklitok hain zuzen, esan zuen bezala: “Tximistargiak mundu osoa hartzen du mende”. Zer esan nahi ote zuen? Liburu bat idatzi zuen ia Heideggerrek esaldia argitzeko. Denok dakigu dagoeneko logika azken muturreraino eramanda absurdu bilakatzen dela. Umeek galdera egiten dutenean bezalaxe da. “Aita, zergatik da itsasoa urdina?”. Behin erantzunez gero, horra hor galera, ez baita galdera-katea geldituko, eta azkenik isildu behar, azken erantzuna absurdua delako. Baina ez dakit zer den absurduagoa, Ionescoren anzterki-lan hau, zoragarri itzulita dagoena ala Heideggerren saioa. Logika eta logikak daude, izan ere. Eta guri itsusiena tokatu dantzarako, emakume beltz, abeslari eta burusoila.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez