« Lagun izoztua | Ordaina zor nizun »
Abeslari burusoila / Eugene Ionesco (Jon Muñoz Otaegi) / Ibaizabal, 2001
Absurdua Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 2002-03-02
Aspaldi esanda utzi nuen apatridak gustatzen zaizkidala, apatrida errumaniarrak batez ere, izan ere apatri da batek, denik eta apatridena, denik eta apatridenetan apatridena baldin bada ere, aberri bat izan du lehenago, bera ukatzeko edo bertatik ihes egiteko. Apatrida errumaniarrek (Cioranek, Paul Celanek) Errumania noski; apatrida euskaldunek Euskal Herria bezalaxe. Baina desberdina da. Errumania bazen zerbait, eta Bigarren Mundu Gerra Ondoren auskalo zer bilakatu zen; puska handiak kendu zizkioten berari. Batzuek diotenez, apatrida izatea absurdua da guztiz. Logikaren arrazoiaz gidaturik diote denok dugula lurralde bat, denok garela nonbaitekoak, eta nahiz uko egin gure sorterriari, sorterria hor dagoela betiko. Halakoek ez dakite batek uka dezakeela bere sorterria nahi duen bezainbeste, sorterriak ere bata nahi duen beste ukatzen baitu. Halaxe dira kontuak. Askotan sorterriak berak egiten digu lehenago uko. Konturatzerako ez gara: ez hemengoak ez hangoak ez gara, ez nongoak ez inongoak ere.
Ez gara eta kito. Noski, honelako argudiorik ez dute onartuko logikaren arrazoiaz gidaturik dabiltzan jende prestu zintzo onbera-berakoek, denok garela ezer esango baitute, denok garela, denok garela inongoak. Ez nago ados, izatea bezalakoxea baita ez izatea. Edo Sokrate baino lehenagoko filosofo hark, Heraklitok hain zuzen, esan zuen bezala: “Tximistargiak mundu osoa hartzen du mende”. Zer esan nahi ote zuen? Liburu bat idatzi zuen ia Heideggerrek esaldia argitzeko. Denok dakigu dagoeneko logika azken muturreraino eramanda absurdu bilakatzen dela. Umeek galdera egiten dutenean bezalaxe da. “Aita, zergatik da itsasoa urdina?”. Behin erantzunez gero, horra hor galera, ez baita galdera-katea geldituko, eta azkenik isildu behar, azken erantzuna absurdua delako. Baina ez dakit zer den absurduagoa, Ionescoren anzterki-lan hau, zoragarri itzulita dagoena ala Heideggerren saioa. Logika eta logikak daude, izan ere. Eta guri itsusiena tokatu dantzarako, emakume beltz, abeslari eta burusoila.
Ulu egiteko bolondres bila
Harkaitz Cano
Mikel Asurmendi
Mesfida zaitez
Bea Salaberri
Irati Majuelo
Transgresioa irakasgai
Bell Hooks
Bestiak Liburutegia
Manttalingo alaba
Mikel Etxaburu
Paloma Rodriguez-Miñambres
Airemortuak
Gorka Salces Alcalde
Asier Urkiza
Haragizko mamuak
Karmele Mitxelena
Nagore Fernandez
Zoriontasunaren defentsan
Epikuro
Aritz Galarraga
Zeru-lurren liburua
Jon Gerediaga
Aitor Francos
Ez naiz ondo akordatzen
Karlos Linazasoro
Sara Cabrera
Gizon barregarriak
Joxean Agirre
Sara Cabrera
Ura ez baita beti gardena
Xabi Lasa
Irati Majuelo
Gaueko azken expressoa
Eneko Aizpurua
Ibon Egaña
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Aiora Sampedro
Gizadiaren oren gorenak
Stefan Zweig
Jon Jimenez