« Ipuinak | Bizitzaren altxorra aurkitzeko bidaia »
Aingurak erreketan / Jon Benito / Susa, 2001
Lasai eta tinko Igor Estankona / Deia, 2001-12-28
Liburuaren aurkezpenean Jose Luis Otamendik oreka, heldutasun, bihotz, neurri eta gazte bezalako hitzak erabili zituen Jon Benitoren debutari buruz hitz egiterakoan. Etxean liburua irakurtzen ari nintzela hoiek guztiak etorri zitzaizkidan burura eta inbidia pixka bat eman zidan, onartu beharra daukat, liburuaren trinkotasunak. Gutxi gorabehera Jonen edadea geneukala poesian estreinatu ginenok ez genuen lortu hain liburu borobilik. Esku artetik hegan egiten duten ideiak harilkatzearen eta ideiok liburu baten zerbitzura jartzearen artean, badago, noski, aldea. Ez da egongo bada, loka dagoena eta egonkorra denaren artean dagoen desberdintasuna horretan datza eta! Idazkeran lortutako oreka alde batera utzita eta antzeko karga daramaten hitz-taldeak antolatzeko erraztasunaz aparte, irakurri ezik deskribatzeko zaila den zeozer dauka liburu honek. Halako itxura birfindu bat, ertzik gabea, eta amildegi leunen antzera bukatzen diren poemak.
Gertaeraren erdian dagoen subjektuak hitz egiten digu batzutan, eta beste batzutan ikusle pasibo batek. Horrek liburuan azaltzen diren beldurrak eta pozak hobeto kokatzen laguntzen du. Estridentziarik ez egoteak hunkidura triste bat sortzen du gainera. Kontraesana diruditen alderdi hauek guztiak bere kabuz egiaztatzeko eskatuko nioke irakurle sinesgogorrari. Apaltasunetik eta duintasunetik idatzitako liburu oso konpletoa da zarauztarrarena, izakeraz ere uxua eta isila denaren eskaintza ederra.
Urazpian tenkatuta dagoelarik korronteek dakartzaten berriak entzuten dituen aingura bezalatsu, gutako bakoitzaren kontra halabeharrez amiltzen den bizitzaz hitz egiten du idazleak, hain maisuki, non, berdinean, nahiago baitugu eskena deskribatua benetan bizitakoa baino. Poesian, imaginatutakoa, bizitakoa, sentitutakoa eta berauek deskribatzeko erabiltzen diren esaldien artean ez dago askotan harreman logikorik. Liburu honek hori esplotatzen duela uste dut: urruna dirudiena hurbildu eta inmediatoa urruntzeko asmoarekin jarritako ispiluak dira. Urrun dagoena gurea ere badela eta hurbilekoa denei dagokiela esateko modu bat izan daiteke. Itxurazko ausardiaren eta gehiegizko zuhurtziaren artean ba omen dago erdibide bat, baina zaila izaten da lortzea, poemak oso ondo kalibratu behar direlako. Gezurrezko konbinazioen artetik egiazkoa eta probetxuzkoa izango den zeozer sortzea da poesiaren helburua.
Twist
Harkaitz Cano
Mikel Asurmendi
Detaile xume bat
Adania Shibli
Jon Jimenez
Antzerkiaren labirintoan I
Ander Lipus
Amaia Alvarez Uria
Galbahea
Gotzon Barandiaran
Maite Lopez Las Heras
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Jon Jimenez
Uztapide eta Xalbador
Pako Aristi
Mikel Asurmendi
Barkamena existituko balitz bezala
Mariana Travacio
Jon Jimenez
Monogamoak
Iñigo Astiz
Paloma Rodriguez-Miñambres
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Joxe Aldasoro
Lanbroa
Pello Lizarralde
Mikel Asurmendi
Sorginak, emaginak eta erizainak
Barbara Ehrenreich / Deirdre English
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Ez naiz ondo akordatzen
Karlos Linazasoro
Mikel Asurmendi
Gerezi-denbora
Montserrat Roig
Amaia Alvarez Uria
Presbiziak lagundu omen digu
Edu Zelaieta
Mikel Asurmendi