susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Belaunaldi baten lekuko | Zerotik abiatzen denaren independentzia »

Ballantraeko Premua / Robert Louis Stevenson (Xabier Olarra) / Igela, 1994

Irakurketaren plazerrean nabigatuz Mikel Elorza / Argia, 1995-02-19

“Gertaera bitxi hauen egia osoa da jendeak aspaldidanik espero zuena eta haien jakin-minak ongi-etorria egingo diona”, du abiapuntu. Kapela, ezpata edo dagokiona aldean hartu eta “Ballantraeko Premua”ren orrialdeetan barrena nabigatzea baino ez da behar. Plazer soil bezain atseginagatik: irakurtzea. Supazterrean belarrira xuxurlatzeko moduko istorioak baitira, zerbait izatekotan, Stevenson eskoziarrak kontatu zituenak.

Itzal handiena beste batzuek eman zioten arren, eleberri den aldetik osotuentzat har liteke “Ballantraeko Premua”. Bi pertsonaia nagusitan hanatuta guztiok barrenean dugun pertsona bikoitza —Jekyll-Hide?—, Henry eta James anaiek giza-eite guztiak azaltzen dituzte obran zehar, beti sentimendu gogorren mugan. Mackellar zerbitzari orojakileak kontatutako abentura, besteren hitza darabil autoreak, une jakin eta aproposetan, kontakizun kronologikotik jauzi egin eta ixtorioa bere osotasunean entelegatzeko behar dugun informazio osagarria emateko. Haria etenda baino kontakizuna hautsi gabe, pertsonaia eta liburu bera formalki ere aniztasunean tajutuz.

Literatura ederretsi dute Igelakoek “Ballantraeko Premua”rekin. Oso edizio txukuna, segida merezi duena. Euskaratzea ere bikain egin du Xabier Olarrak. Idazkera landua, itzulpenaren “traizioak” ez dio estiloari kalitaterik murriztu baina irakurterraztasuna gorde du, irakurlearen mesedetan. Hizkuntza esaldi irensgaitzetara makurtu eta irakurlea ito beharrean jarri gabe, alegia. Goi mailako itzulpena eta edizioa, liburuan zoritxarrez dir-dir egiten duten zenbait akatsek —tipografikoak— apur bat itsusten dutena. Ez ahal zen Durangoko presa-sindromeak eraginda izango!