« Altxorraren bila | Gustura irakurri eta gordetzeko »

Euskal Herriari olerkiak / Askoren artean / Sendoa, 1992

Sancho Panza eta Aitor koadrila berekoak dira Benigno Arruti / Euskaldunon Egunkaria, 1992-07-24

XIX mendeko hizkuntzalari konparatibistek egin zuten gisan (Gure Aita hartu eta hainbat hizkuntz indoeuropeotan nola esaten zuten ikusi), Angel Urrutiak Euskal Herria hartu du gaitzat eta erdal zein euskal poetak jarri ditu puntuka. Hainbat garai eta tankerako poetak ageri zaizkigu “Poemas a Euskal Herria-Euskal Herriari olerkiak” honetan. Horregatik, akaso, ez da harritzekoa Etxepare, Iparragirre, Urretxindorra, Orixe, Xalbador, Aresti, Juan Mari Lekuona, Bitoriano Gandiaga, Iratzeder, edota Koldo Izagirreren bertsokide, Tirso de Molina, Paul Eluard, Ruben Dario, Machadotarrak, Valle Inclan, Miguel Hernandez, Celaya, Unamuno, Otero edota Diaz Plaja izatea.

Antologia hau hain da saski-naski ikaragarria, Urepeleko artzain bertsolariaren “Naparroa atzar hadi!” bertsoa Urrutiaren beraren “Navarra es un espejo de españas” lerrokadak hondoratu egiten duela.

Azkenik eta XIX mendeko konparatistengana itzuliz, esan behar Humbolt-ek esandakoa berretsi egiten dela edizio honetan (hizkuntzak baduela eraginik norberaren ikuspuntuan, alegia). Konparazio batean, Adriano del Valleren poema Bilbori buruz: “Arbol foral de mil brotes… / El chacolí, las pitanzas, / y entre mineras finanzas, / Sancho Panzas y Quijotes”.