« Egiak gezurretan | Bide berriak »
Bestiarioa. Hilerrikoiak / Karlos Linazasoro / Elkar, 2006
Bestiarioa. Hilerrikoiak Goizalde Landabaso / Radio Euskadi, 2006-11-19
Gustatu zitzaidan azala. Azal batek ez du deus ere adierazten, eta norbaitek egiten duela pentsatzen baldin badu, pentsa dezala, ba. Dena den izenburuak bezain alferrekoak dira, sarri; bezain engainagarri. Besteetan, ostera, ustekabe itzelak ematen dituzte. Batzuk eta besteek. Neuri gustatu zitzaidan azala. Hain alaia, hain koloretsua, hain ezberdina… Abstrakziotik zerbait duen azala, begirada zuzen batek betetzen duena. Liburuaren ipurdiak esaten zuen heriotza zuela ardatz. “Heriotzaren presentzia desgaraikoak eteten du behin eta berriro kontakizun honetako protagonistaren egunerokoa”. Hori irakurri, buelta eman eta azalean bizitza adierazten duten koloreak agertzea… hori bai, irudiak tristura isurtzen duela begitantzen zait.
Bi nobela labur, eman dio abizen. Nik bakarra aurkitu dut, dotorezi handiko hizkuntzan, baina bakarra. Galdera asko sortu dizkit irakurketak.
Esaterako: Ez dakit Karlos Linazasoro-egilearen bizitzan ote dagoen, Karlos Linazasoro-protagonistaren bizitzan dagoen Karmen. Egia esan ibilbide luzeagoa izan zezakeen pertsonaia iruditu zait Karmen. Karmen da protagonistaren oinarria eta habe nagusienak, esango nuke. Zalantza gelditu zait eta ajendan apuntatu dut galdera. “Esistitzen al da Karmen?”. Eta Karmenik baldin bada, zelan hartuko zuen bere agerraldiak, eleberrian zehar egiten dituen agerraldiak?
Karlos Linazasoro-protagonistak egiten dituen aitorpenak bereak dira, pertsonaiari dagozkionak, asmatutakoak ala zer? Egia esan apur bat nahasi nau protagonistak eta egileak izen-abizen berberak eramatea. Azkenean autobiografia moduan irakurtzea erabaki dut. Baina amaieran ez zait iruditu autobiografia moduan irakurri behar nuenik eta atzera irakurri dut liburua. Karlos Linazasoro esaten duen horretan beste izen-abizen bat eman diot. Patxi Anton. Inguruan nituenei izen bana eskatu eta horrela sortu da. Argiago irakurri dut, zalantza izpirik barik.
Gustatu zaidan esaldiarekin amaitu nahi nuke… eta karramarroa balitz aurreraka dabilen izaki bakarra?
Zero
Aitor Zuberogoitia
Amaia Alvarez Uria
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Aiora Sampedro
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Mikel Asurmendi
Egurats zabaletako izendaezinak
Rakel Pardo Perez
Jon Jimenez
Antropozenoren nostalgia
Patxi Iturregi
Asier Urkiza
Barrengaizto
Beatrice Salvioni
Nagore Fernandez
Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Lautadako mamua
Xabier Montoia
Aiora Sampedro
Berbelitzen hiztegia
Anjel Lertxundi
Mikel Asurmendi
Haize beltza
Amaiur Epher
Jon Jimenez
Coca-Cola bat zurekin
Beñat Sarasola
Asier Urkiza
Girgileria
Juana Dolores
Nagore Fernandez
Berlin Alerxanderplatz
Alfred Döblin
Aritz Galarraga
Teatro-lanak
Rosvita
Amaia Alvarez Uria