kritiken hemeroteka

8.288 kritika

« | »

Pulp / Charles Bukowski (Josu Lartategi) / Txalaparta, 2002

Erdi ametsetan Igor Estankona / Deia, 2002-05-10

Bizitzaren absurduaz gogoeta egiteko balio dio Bukowskyri pertsonaiak. Erdi ametsetan balego bezala aurkezten du, gainera. Azken urteetan burua beste nonbaitean zuelarik idatzitako nobela hau berrespen bat da. “Hortxe uzten zaituztet, mundu zikin horretan” esanez bezala joan zen autore estatu batuarra. Alokairua ordaintzeko idatzi zituen liburuen artean sailkatu izan du bat baino gehiagok “Pulp”, baina uste dut adarjotzaile bikain honek horrelakoetan ukitzen zuela hatzamar puntekin idaztearen, eta beraz irakurtzearen, gorengo estadioa. “Stablishment”aren aurka agertu izan diren amerikar autoreen artean ez dakit ba ez ote zen bera izan duinena, zintzoena.

Alkohol eta matxismo puntu nazkagarridun pertsonaia aurkezten digu Bukowskyk. Gainera bereziki tristea gertatzen da darabilen prepotentzia. Eta hain zuzen horregatik edo batek daki zergatik —giza harremanak konplikatuak dira, sano— ezin izan dut eragotzi berarenganako txera: iluntasun hori, kontatzeko modu gordin hori, lurra jota dagoen detektibe pribatua… Belanek kolpeka tratatzen duen munduaren aurrean ez dauka, itxura batean, defenditzeko beste modurik. Bukowskyren narrazioetan ohikoa da errealitateak gainezka egitea eta zoramena, gogorkeria zein drogak izatea aterabidea. Ez dira, hala ere, moralinarik gabeko istorioak. Erraza da mezurik ez daukala esan eta liburua apalera itzultzea, baina sakonagoa da guztia.

Auto batek zapalduta hilurren doan muskerraren antzeko mezu gris batek gurutzatzen du liburua. Ezelango ardura etiko barik bizitzaren errekan behera gure burua abandonatzeko dugun eskubideaz ari da, nik uste, askotan. Bestela ere inozoen kontua litzateke boterearen eta patuaren eta diruaren eta hoien guztien zaldiak otzantzen saiatzea. Inoiz ez dute utziko Belane bat, edo zu edo nilako bat, zaldira hurbildu ere egiten. Horregatik kantatzen dio vodkarekin bere buruaz beste astiro egiten ari den tipo bati. Baina Bukowskyk ez dio inoiz uko egin gauzak eder deskribatzeari eta ingelesa trauskiltzeari. Batzutan hizkuntza bera egoeraren absurduari egokitzeko ahalegina egin behar da, are absurduagoa litzatekeelako kanonak jarraitzea gizatasunaren kodeak galdu dituen Los Angeles batean. Eta horrela iristen da irakurlea azken orrialdera. Eta ez daki nor madarikatu.

Azken kritikak

Gizon barregarriak
Joxean Agirre

Asier Urkiza

Barbaro iraun
Louisa Yousfi

Amaia Alvarez Uria

Izotz ura
Lide Hernando Muñoz

Aiora Sampedro

Palestinaren okupazioaz eta kolonizazioaz
Perry Anderson

Irati Majuelo

Itzulerak
Miren Agur Meabe

Aiora Sampedro

...eta gauetik, euria
Fertxu Izquierdo

Jon Jimenez

Carvalho Euskadin
Jon Alonso

Asier Urkiza

Hitzak palmondo
Silvia Federici

Nagore Fernandez

Altxa, hildakoak
Fred Vargas

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Alderdi komunistaren manifestua
Karl Marx / Friedrich Engels

Aritz Galarraga

Maitasun kapitala
Karmele Jaio

Mikel Asurmendi

Larrosa bat Groenlandian
Iban Garro

Paloma Rodriguez-Miñambres

Jausiz
Alain Mendizabal Diaz

Maddi Galdos Areta

Hiriak eta urteak
Xabier Montoia

Irati Majuelo

Artxiboa

2024(e)ko martxoa

2024(e)ko otsaila

2024(e)ko urtarrila

2023(e)ko abendua

2023(e)ko azaroa

2023(e)ko urria

2023(e)ko iraila

2023(e)ko abuztua

2023(e)ko uztaila

2023(e)ko ekaina

2023(e)ko maiatza

2023(e)ko apirila

Hedabideak