« Deus ex machina! | Humanismotranshumanismo… »

Oihaneko ipuinak / Horacio Quiroga (Xabier Monasterio) / Testu Zaharrak, 2024

Mimoz egindako edizioak Aiora Sampedro / El Correo, 2025-03-29

Xabier Monasteriok, proiektu honen bultzatzaileak, testu klasikoetarako “zahar” izena aldarrikatzen zuen haiek argitaratzearen egokitasuna aldarrikatuz.

Hemen iruzkintzen den liburuan, egilearen eskutik ez ezik, Seve Callejaren hitzaurrea ere agertzen da, Horacio Quirogak ingurumenari eta gizakiaren bizikidetzari eta animalien erresumari buruz idatzitako narratiba xehatzen duena. Testua argitalpen-proiektu honen “laburrean” sailetik abiatzen da, eta, beraz, alderdi horri erreferentzia egiten dioten ipuinak aukeratu dira, eta, zehazki, izenburuak adierazten duen bezala, idazle argentinarrak berak 1918an argitaratutako kontakizun-bilduma bat, Callejaren hitzetan, “Oihaneko liburu” mitikoa gogorarazten duena. Esparru teoriko batzuetan gaur egun ekokritika literario gisa ikus daitekeena. Horrela, bilduma honen barruan irakurleak aurki ditzakeen kontakizunek haur-literaturaren kutsu nabarmena dute, ipuin klasikoen konposizioaren fikzio-formulak errepikatzen dituzte, baita animalia-pertsonaiak gizatiartzen diren eta gizakiarekin normaltasun osoz elkarreragiten duten formatua ere.

Gainera, bere hedadurak, hain laburra izanik, oheburuan irakurtzen laguntzen du, hainbeste ametsek elikatu baitituzte irakurle hasiberriak. Aipamen berezia merezi du diseinu grafikoak, kontu handia baitu proiektuaren liburuki bakoitzean, baita kasu honetan ere. Daniel Tamayok sinatzen dituen irudiek, formatu zirraragarritik hurbil eta kolore bizikoak, kontakizunen edukia irudikatzen dute. Horretaz gain, Monasteriok itzulpenean erabilitako euskarak, jatorrizkoaren perpausen laburtasuna errespetatzen duenak, irakurketa azkarra errazten du. Izan ere, liburuak biltzen dituen zortzi errelatoek ez dute batez beste 10 orrialde baino gehiagorik. Oso liburu atsegina, irakurle helduak eta hasiberriak engaiatzeko.