« Gerraren krudelkeria | Etxean da »
Vladimir / Koldo Izagirre / Txalaparta, 2003
Portua Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 2004-01-30
Ez da lehen aldiz argitaratzen dena liburua. Lehenago ere itxura txikixeagoan argia ikusi zuen, liburuek argia ez ezik, iluna ere ikusten baitute; liburuak beren bizitzetan zeresana edukita isiltzera kondenatu zituzten gizon-emakume guztien arima erratuak baitira, paperetara bihurtuak, beste batzuk zaborretara bihurtzen diren bezala, beren bizitza lurrean, unibertsoan edo dena delakoan, zabortegikoa izan baitzen, eta ez dut inor aipatu nahi ez azaletik ez azpitik. Vladimir nostalgiaz jotako eleberria da, eta edizio honetan, egilearen argazkiekin apailatua baitator, oparitxoa ere bai. Itsasoak dakarren oparia, jakina, halaxe da portuetako bizimodua, beti esperoan, olatu zintzoek zer ekarriko, benturaz, zoriona ekarriko ote, esperantza apur bat, ala bestela zoritxar gaiztoa. Dena baitago itsasoaren baitan, baita iraultza ere, Potemkinekoek aski frogatu zuten bezala, eta Koldo Izagirrek gogorarazten digun bezala, argazki eta guzti. Portua, itsasoa, itsasontziak, urpekuntziak (Non dago Basques’ Harbour), aspaldi gelditu ginen porturik gabe, tovarich; orain jolas-tokiak ditugu, kirol-guneak, kai elegante eta txukunak, itsasoan itsas usainik gabekoak, arrain kirats gabeak, garbiak, netoak. Horiek dira pertsonaiak, ez mutuak, ez isilak, ez gorrak, ez lorrak, ez sorrak. Beren sentimenduak dituzte, eta umeei, kaian jolasean dabiltzan umeei, sentimendu horiek kutsarazten dizkiete. Sentimendua gripe baino kutsagarriagoa baita. Ametsa esatea ahaztu zait, edo, beste izenez, fantasia, irudimenaren zaldi gain arrapaladan doan fantasia. Izar gorria ikusi eta burua Errusiaraino eramaterainokoa behintzat bai. Vladimir haurtzaroko sinboloa da, gogorazioa, zer ez zen izan, eta zer izatea nahi zuen narratzaileak, idazleak, apika, atika, harrika. Gerra zibila, gure idazleek modan jarri duten gerra zibila, eta aitzakiak franko dira, edo frankokoak, gerra horretaz idazteko, beste gerraz, bestelako gerra islaz, azpitik jokatzen denaz, ahazteko baliagarri. Baina Vladimir, ariketa baino gehiago da, testu landua, non esaldi bakoitza neurtuta dagoen. Maitagarria egiten da.
Gizon barregarriak
Joxean Agirre
Asier Urkiza
Barbaro iraun
Louisa Yousfi
Amaia Alvarez Uria
Izotz ura
Lide Hernando Muñoz
Aiora Sampedro
Palestinaren okupazioaz eta kolonizazioaz
Perry Anderson
Irati Majuelo
Itzulerak
Miren Agur Meabe
Aiora Sampedro
...eta gauetik, euria
Fertxu Izquierdo
Jon Jimenez
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Asier Urkiza
Hitzak palmondo
Silvia Federici
Nagore Fernandez
Altxa, hildakoak
Fred Vargas
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Alderdi komunistaren manifestua
Karl Marx / Friedrich Engels
Aritz Galarraga
Maitasun kapitala
Karmele Jaio
Mikel Asurmendi
Larrosa bat Groenlandian
Iban Garro
Paloma Rodriguez-Miñambres
Jausiz
Alain Mendizabal Diaz
Maddi Galdos Areta
Hiriak eta urteak
Xabier Montoia
Irati Majuelo