susa | literatur emailuak | literaturaren zubitegia | euskarari ekarriak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | ipuina.eus | ganbila.eus

« Ederra zirudien |

Amorante frantsesa / Miren Agur Meabe / Susa, 2025

Ez esan bitxia izan ez denik Ainhoa Aldazabal Gallastegui / Argia, 2025-11-30

Dorothy Porterren The Monkey´s Mask liburua eman zion Josune Muñozek Miren Agur Meaberi. Irakurri ostean euskaraz horrelako zerbait idazteko gogoa piztu zitzaion, eta txinparta horrek eman zion hauspoarekin, Amorante frantsesa liburua eskribitu zuen. Hibridotasunaren alde egin du beste behin Meabek, poemen bidez egindako nobela bat sortu eta kontakizunari misterio kutsua emanda.

Eskola bateko atezaina den Agurtzanek lehenengo pertsonan kontatuko digu istorioa. Bere buruaren aurkezpenarekin hasi eta eguneroko kontuez hitz egingo digula uste dugunean, Irati Baeza ikaslearen heriotza susmagarria gertatu dela kontatuko digu laugarren poeman. Eta tatxan! Thriller batean gaude dagoeneko. Eta irakurtzen segitu nahi dugu, jakina! Ahotsa atezainarena izateak joku handia ematen du liburuan. Lanpostu bereziki interesgarria da, informazio asko duelako eta ez duen informazioa erraz eskuratu dezakeelako (ate guztiak irekitzen dituen giltzak ditu, ikasle eta irakasleen joan etorriak ikusten ditu, elkarrizketa asko entzun…).

Kontua da, thriller bat izanik, hilketa nork eta zergatik egin duen jakitea interesgarria dela. Baina liburuan Agurtzaneren pentsamenduetan, desiretan, ametsetan, harremanetan murgiltzen gaitu idazleak eta nobeletan gertatzen den moduan pertsonaia desberdinak aurkituko ditugu bidean, azpitrama interesgarriak eraikita eta tarteka fokua thrillerretik desbideratuta.

Argiaren Gakoak-erako Leire Vargasek autoreari egindako elkarrizketan honela azaldu zuen erregistro aldaketa: “Joan den hamarkadan, aterpea topatu nuen autofikzioan, neure burua pertsonaia bihurtuz egoera zail batzuk drainatzeko. ( … ) Orain bizialdi gozoago batean nago, bareago, eta horregatik azaleratzen dira gehiago umorea eta jolasteko gogoa”.

Idazlearen ohiko aberastasun lexikoa eta poetikotasuna aurkituko ditugu testuan: sinestesikoak diren esaldiak (hirugarren poeman adibidez, Biolinek malbaz tindatzen dute egunsentia), poema askotan hiruko zerrendak goitik behera idatzita, egitura errepikapenak kapak eta sakontasuna erakusteko (azukre- koskorra urtean) eta abar. Baina hibridotasunaren konplexutasuna kopentsatzeko-edo, umorea, arintasuna eta jolasa nabarmenak dira. Liburu bereziki originala da, bitxia. Gustu estilistiko bikainaz gozatzeko aukera ematen duena eta irribarre txiki batekin irakurtzen dena.