susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Zoriona, kaka zaharra | Atzo »

Deserriko karrikak / Mikel Ibarguren / Susa, 2002

Deserriko karrikak Joseba Bergara / Hitzak & ideiak, 2003-06

Gauak lau ertz dituen ziegetatik, libertaterik ez dagoen lekuan libertatea idatzi egiten dela irakurri genion Mikel Ibarguren zestoarrari kartzelan sortutako lehen poema liburu eder batean. Deserriko karrikak izeneko bigarren honetan, deserriaren irudiari heltzen dio Ibargurenek, amodioz gainezka dauden poemak aurkeztuz. Gure minarentzat lur bat aldarrikatzen zuen Jose Luis Otamendik duela zenbait urteko poema liburu baten izenburuan, eta ildo horretan ulertu behar da Ibargurenek orrialde hauetan etengabe azaltzen duen mina ere. Izan ere, norberaren herrian bertan deserrian bizi eta sentitu beharra islatzen du ahapaldietan zehar. Lurrik gabeko minaren edota herririk gabeko deserriaren metafora horretan murgilduta, ausentzia eta bakardadea etengabe agertzen dira liburuan zehar. Tristurak zipriztintzen ditu pertsonenganako eta herriarenganako egilearen hitzak, eta tarteka etsipenak gero eta eremu zabalagoa hartzen du. Zauri horrek, ordea, idazlea bizirik dagoela erakusten du. Oihartzunik izan ez arren, badu zeresana, badu ikusten duena eta sentitzen duena agertzeko indarra. Isilik bada ere, poeta oihuka ari da. Herrian bertan, baina deserria idatziz. Apal, baina gurean azken urteotan agertu den ahotsik ederrenetakoarekin.