« Lan-eskubideak, denontzako | Letren faraoia »
Bar Gloria / Nerea Ibarzabal Salegi / Susa, 2022
Disekatuta Ainhoa Aldazabal Gallastegui / Argia, 2023-01-29
Aurretik lan kolektiboak argitaratua da Ibarzabal Txakur Gorria kolektiboko taldekideekin batera, baina modu indibidualean sortu duen lehen eleberria da Bar Gloria.
Bar Gloriako ate gainean zintzilik dagoen disekatutako idi buru batek emango digu ongi etorria irakurleori. Ibarzabalek sortu duen unibertsoko zaindari, zaharkitua geratu den estetika eta mundu tradizionalaren errepresentazioa ere bada hautsa eta koipea bereganatu dituen animaliaren burua.
Pertsonaien arteko komunikazio faltak eta maskulinitate hegemonikoaren biolentziak sortutako giro itogarriaren deskribapena eta kritika da liburua. Lopetegi familiak gobernatzen du Bar Gloria. Ahizpak diren Ana eta Rakelek barran egiten dute lan ia-ia etxekoa den Migelekin batera, eta Bizenta, beraien ama, sukaldean aritzen da. Igandeetan beste senideek ere laguntzen dute negozioan. Elkarri sentimenduak adierazteko zailtasun handia sumatzen da hasieratik: Anak ez dio Rakeli kontatzen herritik alde egiteko asmoa duenik, Rakelek Anari ez dio bera joateak ematen dion beldurraz hitz egiten, Migel ez da jasan duen erasoaz Bizentarekin hitz egiteko gai, Bizentak nahiago du Migel sukaldean sartu Elias tabernatik bota baino, Patxik Rakel gogorregi hartzen du eta bortitza da berarekin… Isildutako hitz askok osatzen dute unibertso hau eta isiltasuna botere tresna bat den heinean, emakumeak zein gizon ez hegemonikoak (maritxuak kasu) dira beronen ondorio latzenak jasaten dituztenak. Idi burua bezala daude pertsonaiak disekatuta, hauts eta koipez beteak.
Bar Gloria taberna da liburuko espazio zentrala. Bertan batzen dira pertsonaia gehienak eta bertan pasatzen dute denbora tarte handiena. Tabernako paretek eta idi buruak, gainera, pertsonaiek isiltzen duten guztia ikusi eta entzuten dute giro astun hori azpimarratuz.
Denbora modu interesgarrian baliatzen du Ibarzabalek, aurrera-atzerako saltoak egiten baititu etengabe, eta elipsi dezente sortu pertsonaien modus operandia imitatuz.
Oro har, gustura irakurri dut liburua. Agian hari solte gehiegi dituela somatu dut, eta tentsioan mantendu nauten hari narratibo batzuk borobildu gabe geratu direlakoan nago. Hala ere, giroa sortzeko abilezia handia erakutsi du Ibarzabalek, eta kontatu duen munduaren konplexutasuna estilo propioan egiteko gaitasun osoa. Aurkitu du autoreak bere burua erretzeko egurrik.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez