« Zale berriak egiten | Beroa eta literatura »
Uda betea / Aritz Gorrotxategi / Elkar, 2022
Amaiera bikaina Jose Luis Padron / Bilbao, 2022-07
Azken aldian, Aritz Gorrotxategik (Donostia, 1975) halako simetria batekin atera ditu bere liburuak, binaka edo. Azkeneko bi ipuin bildumak ere antzeko zerbait ziren, bazuten lotura, bazituzten zubi asko haien artean. Aurrekoan amaitu gabe-edo utzi duen zerbait bigarren horretan borobiltzen duela dirudi.
Uda betea (Elkar, 2022) poesia liburuarekin itzuli da orain, eta aurkezpenean esan zuen bezala, Amua (Elkar, 2019) aurrekoaren anai-arrebatzat jo daiteke. Hala ere, ez dira berdinak, bakoitzak baditu bere ezaugarriak. Edo izan daiteke ere, aurrekoaren ur-txanpak eramaten duela ur-bazterrera, eta hor esploratu egiten duela inguru osoa. Liburu honekin hala da, jarraipena da, baina esan genezake bukaera bat ere badela.
Eta pozaren aldarria egin du amaitzeko, pozaren sakontasunaren aldarria. Hor topo egiten dugu Albert Camusen esaldi batekin: “Neguaren erdian, azkenean ikasi nuen nire baitan uda garaiezina zegoela”. Lema horrekin idatzita dago Uda betea liburua. Lema horrekin, eta Epikuroren filosofiarekin oso lotuta, ez hainbeste plazerarekin, barrena betetzen duen pozarekin baizik.
Atal bakoitzak bere funtzioa betetzen du. Lehenengoa sintesi modukoa da, liburu osoaren sintesia, bertan dago, nabarmentzekoa, Himnoa izenburua duen poema, Horazioren Carpe Diem-aren aldaera bat, bariazio bat. Bigarren atalean, omenaldi sorta bat pilatu du, Battiato-ren heriotzak eragindakoa, adibidez, edota Machadori egindakoa, Txillidari, Leteri… Eta hirugarrena, batez ere itsasoari eskainitakoa da, aldaera guztiekin, baina gehiago da itsaso fisikoagoa, alegia igerilariaren figura agertzen da, Gorrotxategiren literaturan behin eta berriro agertzen den irudia, gauza askoren sinboloa.
Poema liburu honekin sentitu dugu ziklo baten itxieran gaudela. Poetak ez du bere buruaren plagiorik egin nahi. Alde horretatik, liburu honekin, Uda Betea-rekin, poztasunez betetako liburu batekin, erretiroa goian uzten du Aritz Gorrotxategik. Amaiera bikaina.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez