susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Emakumea eta literatura | Ipuin sendagarriak »

Van't Hoffen ilea / Unai Elorriaga / Elkar, 2003

Xelebrekerien erresuma Javier Rojo / El Correo, 2003-06-18

Unai Elorriagaren bigarren nobela dugu “Van’t Hoffen ilea” izenburuarekin argitaratu den liburu hau. Bertan kontzatzen zaigu nola Matias Malanda izeneko pertsonaia hiri batera doan Ministeriorako ikerketa bat burutzeko asmoz. Ez dago batere argi zein ikerketa mota den edota zergatik burutu nahi duen halako ikerketa. Hala ere, pertsonaia hango biztanleekin elkartuko da haien istorio bitxiak jasotzeko. hauxe da nobelaren planteamendua, baina nobela honetan argumentua, batez ere, testu bat sortzeko aitzakia iruditu zait. Izan ere, edozein irakurle ohartu daitekeenez, nobela honetan testuaren idazkera bera da nabarmentzen den osagaia. Esaldiak errepikapenez eta surrealistak diruditen irudiz beteta daude, eta askotan ahozko kontagintza nolabait gogora ekartzen duen hitz ordenaren arabera taiututa agertzen dira. Honelako testu batean argumentua lausotuta gertzatzen da oso maiz, hariak galduko balira bezala, argumentu honetan benetan haririk baldin badago. Planteamendu orokorra absurdoaren literaturatik hurbil dago eta protagonistak jasotzen dituen istorioak ere pertsonaia xelebreen xelebrekeria umoretsuak baino ez dira, irakurleak zentzua noiz emango zain. Idazleak nobela itxurapean egindako txantxa bat, azken finean.