Fakirraren ahotsa / Harkaitz Cano / Susa, 2018

Fakirraren ahotsa Untz Ohe / Begitu, 2019-11-14

Beren-beregi itxuraz, Harkaitz Canok, kazetari-narratzailea gidari dala, irakurleoi hasi-hasikeratik dinosku eroango gaituala, eskutxutik edo oroimen zulatuko goitibeheran, Imanol euskal kantariaren bizitzako zeharbidean, ondo baino hobeto nabarmenduz beren tontor-trokak, gaztetan abiatu eta heriotz uneraino, atzenean narratzailea birrazalduta hasikerakoaz lotzeako amaierea ez-ohiko biografia biribilduz, hori guztiori, “euskal gatazka” deritxan salda pipermindutan murgilduta, errelatuari ekarpentxoa ostera be eginez, Twist gomutagarriaren beste atal bat. Izan be, kantariak ur goriotan emon ebazan urterik gehienak badakigunez.

Lapikokoari beste irakinaldi bat emon guran edo, egileak digresinoak edo batzuetan hobeto esan erretolika galantak dakarkuz —buruaz beste egitearena, ahotsa, ume-amatasunak, adiskidetasunaz— kronologiaren estutasunari haizea emon guran, erregular baina irakurketeari burdia astundu baino egiten ez deutsana. Hata guztiz be, eleberria hainbat espezie klasez gisauta dator, hala nola, donostiarrai zirikatuz: “Behin eta berriro zabaltzeaz nekatzen ez diren opari-papera da hiria bertakoentzat” edo Kataluniaren diru-egarriaz, topiko maiztua berau: Estaciò de Françako pasadizua eta txanponaren txiste zakarra.

Txipriztinak-txipriztin, gure literaturaz, literharturaz, paparra harro-harro erakusteko moduko emoia da eleberri hau, euskal letra-pilatzaileen artean goreneko jainkoen eskoitara lekututeko bestean.