kritiken hemeroteka

8.528 kritika

« | »

Hondar aleak / Rafa Ugalde / Erein, 2018

Helduarotik begira Javier Rojo / El Correo, 2018-08-25

Rafa Ugalderen eskutik datorkigu “Hondar aleak” izenburuko poema liburua, iaz Bilboko Udalak antolatzen duen Blas de Otero Saria jaso zuen lana. Poema liburu honetan idazlearekin erraz identifikatzen den subjektu poetikoa helduaroan kokaturik ikusten dugu, puntu horrek eskaintzen dion perspektibatik bizitzaz hausnarrean. Badaki helduarora ailegatuta etorkizunerako planteatzen zaiona azken hondarrak direla, hondar aleak, izenburuak erakustean duen anbiguotasunean. Erromantizismoaren hondakinetatik sortutako subjektua delarik, gustatuko litzaioke heroi erromantikoa izatea, inguruari aurre egiten dutenetako bat. Baina heroi erromantiko gehienak tragiko xamarrak dira, nekez atera baitaitezke garaile inguruaren kontrako borroka horretan, eta guda denboraren aurka aurkezten denean garaipena orduan zaila ez, baina ezinezkoa da.

Planteamendu honen oihartzunak aurkitzen ditugu Rafa Ugalderen poema liburuan, non bizitza ukoen, desilusioen eta etsipenen gailentze moduan aurkezten den. Helduarora heldutakoan nostalgiaz gogoratzen da haurra zeneko garaiaz, eta ez garai hura hobea zelako, baizik-eta orduan subjektuak oraindik gordetzen zuelako begirada xaloa. Dena berria zen, dena harrigarria, dena posiblea begitantzen zitzaion orduko haurrari. Denborak, ordea, bizitzaren benetako aurpegia erakusten du. Eta ikuspegi nostalgiko hori nabarmentzen denean, subjektuarengan funtsezkoenera itzultzeko grina pizten zaio, urteek desegin zuten xalotasun hori berriro ere sentitzeko grina. Denborak aurrera egiteak beste ondorio bat ere erakusten du: modernitatea. Eta euskal idazle askorengan gertatzen den bezala, modernitatean murgiltzea galera moduan ikusten da hemen, modernitateak materialismoa baitakar berarekin, eta beraz funtsezkoena galtzea. Hiria da modernitatearen esparrua, eta subjektua hirian zehar ibiltzen ikusten dugu, baina bertan integratu gabe, beti pasoan balego bezala.

Modernitatean ezin integraturik, lurraren garrantzia azpimarratzen da, lurrarekin bat eginda berriro ere funtsezkoenera bueltatzen da-eta. Transzendentzia aurkitzea gustatuko litzaiokeen subjektu eszeptikoa da, azken finean, poema hauen protagonista.

Azken kritikak

Izena eta izana
Jon Gerediaga

Asier Urkiza

Amok
Stefan Zweig

Nagore Fernandez

Auzo madarikatua
Felix Urabayen

Jon Jimenez

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Amaia Alvarez Uria

Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga

Joxe Aldasoro

Bisita
Mikel Pagadi

Mikel Asurmendi

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Asier Urkiza

Eresia
Goiatz Labandibar

Nagore Fernandez

Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu

Paloma Rodriguez-Miñambres

Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren

Mikel Asurmendi

Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain

Jon Jimenez

Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide

Paloma Rodriguez-Miñambres

Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

Hedabideak