kritiken hemeroteka

8.528 kritika

« | »

Politika zikina / Iñaki Irasizabal / Elkar, 2017

Joko politikoa Javier Rojo / El Correo, 2017-04-29

“Politika zikina” izenburua duen nobela labur honetan Iñaki Irasizabalek alde batera utzi du bere literaturgintzan ohikoa den bidea. Izan ere, idazlea batez ere nobela beltzak idazteagatik da ezaguna, eta kasu honetan, nobela beltza ez baizik-eta thriller politikoa eskaintzen du, liburu honetan agertzen dena horrela deitzerik baldin badago. Politikaren azpiko hari ezkutuak agerian jartzen saiatzen da idazlea, eta izenburutik bertatik argi dago zein den jarrera. Agerikoaren azpian dagoena uherra da oso, nahasia, joko zikinaren esparrua. Horixe da liburuaren planteamendu orokorra. Hori gauzatzeko, idazleak Euskal Herriko hiri batean (ez da adierazten zein den) udal politikan eta alderdi jakin batean (PSE-EE) zentratuta dagoen argumentu bat erabili du. Udal hauteskundeak direla-eta, alderdi horrek pentsatu duten baino emaitza okerragoak atera ditu, eta horren ondorioz, azpiko borrokan hasten dira hurrengo hauteskundeetan hautagaia nor izango den erabakitzeko. Alderdi horretako zinegotzi batek (Martak) erabaki du borroka horretan sartzea, eta bere kanpainaren antolatzaile moduan bere mutil-laguna (Joseba) arituko da. Narrazioa lehenengo pertsonan kontatuta dago azken pertsonaia honen ikuspuntutik. Pertsonaia honek joko-teoria behin eta berriro aipatzen du, kanpaina politikoa horren arabera gauzatuko balitz bezala. Eta nahi izanez gero argumentuan agertzen diren urrats desberdinak xakea bezalako joko baten mugimenduak balira bezala irakur daitezke, alde batekoek zerbait egiten dutenean, beste aldekoek kontraeraso bat prestatzen baitute, partida irabazteko asmoz.

Aipatzen den hiria hipotetikoa bada ere, argumentua klabe errealistan ulertu behar dela ematen du, benetan gertatzen denaren isla alegia. Eta honetan ikusten dut nobela honetan agertzen den arazorik inportanteena, bi galdera hauen inguruan planteatzen dena: zergatik joko hori momentu zehatz horretan? eta zein da joko horren benetako helburua? Nobela irakurri ahala, galdera hauen erantzuna gero eta lausoago dela iruditzen zait-eta.

Edonola ere, ezin ahantzi daiteke istorioan parodia ere badagoela, eta parodia hori errealismoaren gainetik altxatzen da askotan.

Azken kritikak

Izena eta izana
Jon Gerediaga

Asier Urkiza

Amok
Stefan Zweig

Nagore Fernandez

Auzo madarikatua
Felix Urabayen

Jon Jimenez

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Amaia Alvarez Uria

Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga

Joxe Aldasoro

Bisita
Mikel Pagadi

Mikel Asurmendi

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Asier Urkiza

Eresia
Goiatz Labandibar

Nagore Fernandez

Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu

Paloma Rodriguez-Miñambres

Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren

Mikel Asurmendi

Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain

Jon Jimenez

Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide

Paloma Rodriguez-Miñambres

Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

Hedabideak