« Heroinak odolean | Desliluraz »
Gauzak ez ziren sekula berdinak izango / Iñaki Irasizabal / Elkar, 2016
Itxuraren atzean Javier Rojo / El Correo, 2016-06-25
Iñaki Irasizabalek “Gauzak ez ziren sekula berdinak izango” izenburuko nobela labur honen abiapuntuan oso gai gordina hautatu du. Izan ere, argumentuaren hasieran pederastia kasu batzuk kokatzen dira. Gai serioa, hortaz, liburuan kontatzen diren gorabeheren hasieran. Edonola ere, istorioaren justifikazio moduan halako kontuak agertzen direlarik, gai hauek berehala pasatzen dira bigarren plano batera, pederastiaren kasu horiek beste istorio bat garatzeko markoa baino ez baitute eskaintzen. Idazleak gustukoak ditu nobela beltzen parametroetan mugitzen diren kontakizunak. Eta horren eragina nabarmena da idazlan honetan ere, pederastiaren kontua nobela beltza balitz bezala garatu nahi duela ematen baitu. Halako nobelagintzan topiko moduan funtzionatu ohi du planteamendu honek: itxurazko egoera orekatu batek (askotan aberastasun edo boterearekin erlazionatuta dagoen egoerak) bere atzean usteldura besterik ez du ezkutatzen. Kasu honetan egoera orekatua familiarekin erlazionatuta dago. Ohiko familia bat, nabarmentzen duen berezitasunik ez duena (hain topikoa da, hain topikoa da), zipriztinduta geratuko da pederastia kasu horiekin, izan ere, erasotzailearen laguna baita aita. Horren ondorioz, abusuak jasandako mutiko baten aitak mendekua bilatuko du, familia horren kontra arituz.
Puntu honetan Irasizabalen nobelak norabidea aldatzen duela dirudi eta pederastiaren kontua ia-ia ahaztuta eta nobela beltzaren parametroak ere alde batera utzita, idazlana nerabeen abentura moduan aurkezten da, mendekuari beste mendeku batekin erantzuten zaiolarik. Eta planteamenduan bilakaera hau ematen denean, nago sinesgarritasuna ere poliki-poliki bazterrean geratzen dela. Gai serio eta gordin batekin hasi da liburua, eta horrek kontakizunari aukera asko eskaintzen zizkion, baina topikoetara lerratzen da. Gizarteari buruzko kritika gogorra egin liteke baina idazleak abenturatxoaren bideak hautatu ditu, halako moduan non abiapuntuan gertatutako tragedia ere ahaztu egiten baita, amaierara arte…
Planteamendu honekin ematen du modako amutzat erabili duela idazleak hasierako pederastia kasua, irakurlearen arreta erakartzeko asmoz.
Zero
Aitor Zuberogoitia
Amaia Alvarez Uria
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Aiora Sampedro
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Mikel Asurmendi
Egurats zabaletako izendaezinak
Rakel Pardo Perez
Jon Jimenez
Antropozenoren nostalgia
Patxi Iturregi
Asier Urkiza
Barrengaizto
Beatrice Salvioni
Nagore Fernandez
Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Lautadako mamua
Xabier Montoia
Aiora Sampedro
Berbelitzen hiztegia
Anjel Lertxundi
Mikel Asurmendi
Haize beltza
Amaiur Epher
Jon Jimenez
Coca-Cola bat zurekin
Beñat Sarasola
Asier Urkiza
Girgileria
Juana Dolores
Nagore Fernandez
Berlin Alerxanderplatz
Alfred Döblin
Aritz Galarraga
Teatro-lanak
Rosvita
Amaia Alvarez Uria