« Heroinak odolean | Desliluraz »
Gauzak ez ziren sekula berdinak izango / Iñaki Irasizabal / Elkar, 2016
Itxuraren atzean Javier Rojo / El Correo, 2016-06-25
Iñaki Irasizabalek “Gauzak ez ziren sekula berdinak izango” izenburuko nobela labur honen abiapuntuan oso gai gordina hautatu du. Izan ere, argumentuaren hasieran pederastia kasu batzuk kokatzen dira. Gai serioa, hortaz, liburuan kontatzen diren gorabeheren hasieran. Edonola ere, istorioaren justifikazio moduan halako kontuak agertzen direlarik, gai hauek berehala pasatzen dira bigarren plano batera, pederastiaren kasu horiek beste istorio bat garatzeko markoa baino ez baitute eskaintzen. Idazleak gustukoak ditu nobela beltzen parametroetan mugitzen diren kontakizunak. Eta horren eragina nabarmena da idazlan honetan ere, pederastiaren kontua nobela beltza balitz bezala garatu nahi duela ematen baitu. Halako nobelagintzan topiko moduan funtzionatu ohi du planteamendu honek: itxurazko egoera orekatu batek (askotan aberastasun edo boterearekin erlazionatuta dagoen egoerak) bere atzean usteldura besterik ez du ezkutatzen. Kasu honetan egoera orekatua familiarekin erlazionatuta dago. Ohiko familia bat, nabarmentzen duen berezitasunik ez duena (hain topikoa da, hain topikoa da), zipriztinduta geratuko da pederastia kasu horiekin, izan ere, erasotzailearen laguna baita aita. Horren ondorioz, abusuak jasandako mutiko baten aitak mendekua bilatuko du, familia horren kontra arituz.
Puntu honetan Irasizabalen nobelak norabidea aldatzen duela dirudi eta pederastiaren kontua ia-ia ahaztuta eta nobela beltzaren parametroak ere alde batera utzita, idazlana nerabeen abentura moduan aurkezten da, mendekuari beste mendeku batekin erantzuten zaiolarik. Eta planteamenduan bilakaera hau ematen denean, nago sinesgarritasuna ere poliki-poliki bazterrean geratzen dela. Gai serio eta gordin batekin hasi da liburua, eta horrek kontakizunari aukera asko eskaintzen zizkion, baina topikoetara lerratzen da. Gizarteari buruzko kritika gogorra egin liteke baina idazleak abenturatxoaren bideak hautatu ditu, halako moduan non abiapuntuan gertatutako tragedia ere ahaztu egiten baita, amaierara arte…
Planteamendu honekin ematen du modako amutzat erabili duela idazleak hasierako pederastia kasua, irakurlearen arreta erakartzeko asmoz.
Izena eta izana
Jon Gerediaga
Asier Urkiza
Amok
Stefan Zweig
Nagore Fernandez
Auzo madarikatua
Felix Urabayen
Jon Jimenez
Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell
Amaia Alvarez Uria
Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga
Joxe Aldasoro
Bisita
Mikel Pagadi
Mikel Asurmendi
Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell
Asier Urkiza
Eresia
Goiatz Labandibar
Nagore Fernandez
Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu
Paloma Rodriguez-Miñambres
Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren
Mikel Asurmendi
Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain
Jon Jimenez
Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide
Paloma Rodriguez-Miñambres
Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga
Mikel Asurmendi