kritiken hemeroteka

8.440 kritika

« | »

Ez izan beldur... / Patxi Ezkiaga / Arantzazu, 2013

Ostatu baten bila Jose Luis Padron / Bilbao, 2013-10

Euskaltzaindiko Felipe Arrese Beitia literatura saria jaso zuen Patxi Ezkiagak, 1984an, Beldur naiz olerki liburuarengatik. Eta ordutik hona igaro diren “hainbeste egunen errauts hilen ondoren, lorik gabeko hainbeste gauen ondoren”, itzalak argitasunari kantatzen dion musikaren oihartzuna dela barneratzen asmatu du Ezkiagak. Ez da batere erraza beldurren zama astuna kentzea, barne-lasaitasunaren eskutik bidea egitea, ez da batere erraza “gaua izarrez josita ikustea”, ez da erraza. Baina Patxi Ezkiaga saiatu da hitzaren gardentasunaren eta egiatasunaren bila, eta horretan datza bere azken poema-liburu honen ahalegina: Ez izan beldur… Erbesteko kantak (Arantzazu, 2013), edizio elebidunean aterata, euskaraz eta gazteleraz.

Ez izan beldur bukatu baino hilabete batzuk lehenago, Patxi Ezkiaga buru belarri ibili zen Isaias profetaren mezua eta gaurko profeten oihua lotuko zuen zerbaiten bila. Eta hirurogeiko hamarkadara jo zuen, Bob Dylanen, Pete Seegeren, Woody Guthrieren eta abarren hats poetikoaren bila. Eta burutik pasatu zitzaizkion Blowing in the wind bezalako testuak, harik eta Where have all the flowers gone hartzea erabaki zuen arte, malenkoniak profetaren begietako paisaiak berriz ere bihotz barrenera ekarriko zizkiolakoan: ibaiak, zuhaitzak, harriak, muinoetako zuhamuskak, topaketarako aukera izan zirenak; loreak, putzuak eta lakuak bizirik baitaude, denborak eta aldaketek suntsitu gabe. Nolabait, Patxi Ezkiagak esan nahi zigun pikondoek ernamuinak botatzen dituztela oraindik ere uda hurbiltzen denean. Hori izan zitekeen liburuaren zolagunean bizi-bizirik dagoen esperantzaren deiadar umila. Eta horregatik hautatu dugu berri labur hau Legorretako poetak orduan argitaratu gabe utzi zuen honako poema honekin bukatzea, modu xume eta zuzenean.

Agurrak: Nora joan dira lore guztiak?/ galdetzen dugu udazkenean;/ non gelditu dira haur jolasak/ zahartzaroaren ateetan?/ Noiz ernalduko dira pipilak?/ galdetzen dugu udaberrian;/ noiz jantziko dituzte ezpondak/ edertasunaren koloretan?./ Eta inoiz sinetsiko al dugu/ barrearen alaitasunetik/ hitz larrien isiltasunera/ garamatzala bizi beharrak?./ Heriotzak bere pentagraman/ abesten badigu ere agurra,/ bizitza ez dela sekula amaitzen/ mikaztasunaren hareatzan?

Azken kritikak

Ttau eta biok
Joseba Esparza Gorraiz

Paloma Rodriguez-Miñambres

Zoriona, edo antzeko zerbait
Karmele Mitxelena

Asier Urkiza

Pleibak
Miren Amuriza

Nagore Fernandez

Euskaldun fededun
Pruden Gartzia

Jon Jimenez

Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi

Ibon Egaña

Amok
Stefan Zweig

Paloma Rodriguez-Miñambres

Hetero
Uxue Alberdi

Mikel Asurmendi

Itzulpena-Traducción
Angel Erro

Anjel Lertxundi

Detaile xume bat
Adania Xibli

Amaia Alvarez Uria

Zebrak eta bideak
Nerea Loiola Pikaza

Paloma Rodriguez-Miñambres

Bar Gloria
Nerea Ibarzabal Salegi

Mikel Asurmendi

Euri gorriaren azpian
Asier Serrano

Jon Jimenez

Lurpeko ezkutuan idatziak
Fiodor Dostoievski

Asier Urkiza

Gailur ekaiztsuak
Emily Brontë

Aritz Galarraga

Artxiboa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

2024(e)ko ekaina

2024(e)ko maiatza

2024(e)ko apirila

2024(e)ko martxoa

Hedabideak