« Elkartasun basatiaz | Rasputinen laguna »
Sinplistak / Hedoi Etxarte / Susa, 2012
Ez hain sinplea Jose Luis Padron / Bilbao, 2013-05
Hedoi Etxartek Sinplistak liburua argitaratu du. Haren bigarren poema liburua da. Suzko lilia izan zen lehenbizikoa. Biak Susa etxearekin argitaratuak. Gorka Arrese, Susa argitaletxeko editorearen ustez “lehen liburu hura eta hau guztiz dira diferenteak, alde guztietatik begiratuta. Esan daiteke, Hedoi poeta berri bat dela liburu honekin”.
Arresek zerbait badaki euskal poesiaren bilakaeraz, eta bat egiten dut haren irizpen horrekin. Poeta berri bat da Hedoi Etxarte, bere poesia esateko ahots berri bat aurkitzen asmatu eta irakurlegoan arreta berri bat piztu duen aldetik. Arreta poesia irakurle diren eta ez direnengan ere, Sinplistak liburuari buruz orain arte eskaini dituen elkarrizketak eta egin dituen aurkezpenak, mintzaldi bizi eta interesgarri bihurtu dituelako Etxartek. Eta asko esaten du, eta nire atentzioa, behintzat, bereganatu du.
Hedoi Etxarte, Angel Erro eta Iñigo Astiz poesiaren heriotzaz mintzatzen aritu zaizkigu han-hemenka, eta poesiaren heriotzaren inguruko ikerketa horretan, euskal idazleak jotzen dituzte hilketaren susmagarri nagusitzat. Poeta Zonbien Solasaldia ere asmatu dute Euskalerria Irratiko “Pasahitza” saioan, eta kontraesana badirudi ere, poesiaren heriotzaz modu originalean, askatasun handiz, beldurrik gabe, alai hitz egitea nahikoa izan dute, poesia arnasaren eta bizitzaren zerbitzura berriz jartzeko. Eta oso ondo pasatzen dutela iruditzen zait. Barre nola egiten duten ikustea besterik ez dago, eta barre egitea oso osasuntsua da hildako gorpuarentzat zein hildako poesiarentzat.
Gutxienekoa da, Hedoi Etxartek Sinplistak liburuan idatzi duen hori dena nire gustuko inspirazioarekin bat datoren edo esaten duen horren guztiarekin bete-betan ados natorren ala ez. Niretzat, azpimarragarriena da indar berriz sortzen dituela idatzi eta esaten dituenak, eta hitza hartzen duen bakoitzean, aspalditik gurean lokarturik edo hilzorian sentitzen dudan hitza, gogo zabalez esnatu egiten zaidala itxaropenean, eta zergatik ez, bihotzean ere bai, pixka bat.
Hedoi Etxartek berak ezin argiago, perfektu, esplikatu du Sinplistak zer den, zergatik idatzi duen eta zertarako. Alperrik arituko naiz, hortaz, horren inguruan gauzak bi aldiz esaten. Esan dezadan, gehiagorik gabe, oso bizirik ikusten dudala nik hildako hau, zonbi distirante bat bezala.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez