« Mugaren leihoan dagoen prosa poetikoa | Taula zuri-beltza »

Larrepetit / Pello Lizarralde / Erein, 2002

Ihesaldian Javier Rojo / El Correo, 2002-07-10

Orain aste batzuk, konpetentziako egunkari batean Jon Kortazarrek esaten zuen lerro hauek idazten ditudan honek oso gustukoa dudala Pello Lizarralderen literatura. Ez ditut nik adiskidearen hitzak ukatuko. Izan ere, Lizarralde gure artean dagoen idazlerik interesgarrienetakoa da. Hau frogatu nahian dabilen irakurleak nahikoa du argitaratu berria duen “Larrepetit” izeneko eleberria irakurtzea. Bi iheslari eta hauei laguntzen dien pertsonaia dira nobela honen protagonistak. Paisaiak eta eguraldiak zedarritzen duten inguru batean bi iheslariek muga zeharkatzea dute helburu eta hara doaz, bidez bide. Lehenaldirik eta geroaldirik gabe, personaia hauek ihesa markatzen duten gertaeren orainaldi absolutuan katigaturik daude. Eta honetan erakusten du bere maisutasuna Lizarraldek. Idazleak jakin du orainaldi horretan gertatzen direnak, ikusten direnak, sentitzen direnak zehaztasun eta xehetasun osoz azaltzen, interpretazioei edota sentimenduei leku handirik uzten ez dien begirada baten azpian. Begirada hau ere baita nobela honen protagonista. Dena neurtuta dagoen istorio honek, bestaldetik, irakurle berezia behar du. Kontatzen den anekdotaren gainetik, literatura maitatzen eta hartaz gozatzen dakien irakurle arretasua.