« Lurra eta ura | Behatzen »
Zaharrak ez zuen hil nahi / Gaizka Zabarte / Susa, 2011
Aitaren misterioa Javier Rojo / El Correo, 2011-12-24
Azken bolada honetan fenomeno nahiko bitxi baten lekuko gara euskal literaturan. Literaturarekin zerikusirik ez duen beste lanbide batean aritutako pertsona batzuek beren lehenengo literatur lana eskaintzeko ausardia erakutsi dute, helduaroan sarturik egon arren. Oker ez banago, Jon Kortazarrek dagoeneko aipatua du fenomeno berri hau. Euskal literaturan beste garai batzuetan gertatzen zenaren kontrakoa gogora ekartzen du honek, lehen oso ohikoa baitzen idazle gazte batek liburu bat argitaratzea eta gero literaturatik desagertzea. Gaizka Zabarte fenomeno berri horren adibidetzat har dezakegu. Heldua da, 1960an jaiotakoa, eta orain arte, antza denez, ez du ezer argitara eman. Eta ez dakit lanbidez-edo zeharka erlazionatuta egongo den literaturarekin, baina sorkuntzan behintzat bere izena ezezaguna izan da. Gauzak honela, literaturaren esparruan sartzen zaigu orain, nobela batekin, Zaharrak ez zuen hil nahi izenburua duen liburuarekin.
Nobela, egia esan, harrigarria iruditu zait, ez ona edo txarra delako, baizik-eta desorekatua ematen duelako. Hasiera interesgarria du: ahotsaren ardura duen narratzaile-pertsonaiak herriko ehorzlearen deia jaso du, aitaren hilobia mugitzerakoan konturatu baita beterik egon behar zuen hilobi hura hutsik dagoela. Pertsonaia, orduan, literaturan honelako ezusteko bitxiak gertatzen direnean egin ohi den bezala, ikertzen hasiko da bere aitaren arrastoaren bila. Izan ere, familia kontu nahasi xamar bat azalduko zaigu, non gurasoen banaketa ilun batekin topatuko garen. Eta pertsonaiak, aitaren mamuaren bila doala, hainbat lagun aurkitu ditu, eta haiekin elkarrizketa luzeetan arituko da, gai desberdinen inguruan hitz aspertuan.
Batzuetan, intrigazko nobela baten aurrean gaudela ematen du, eta zenbaitetan jakin-mina sortzen dute kontatzen zaizkigun gertakari bereziek. Besteetan, ordea, idazlea bigarren mailako kontakizunetan galtzen da, testu betegarri ariko bailitzan. Ikerketa bat planteatzen den liburu gehienetan argumentuan ikerketa horrek norabait eraman behar duela dirudi, baina hemen ikerketa horrek testu baten sorreraraino eramaten duela esan daiteke.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez