susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Esperoan | Fikzioaren errealitatea »

3 Mariak / Arantxa Urretabizkaia / Erein, 2010

3 Mariak I.E. / Aizu!, 2011-04

Polita litzateke zahartzaroa horrelakoa balitz. Baina, tira, 3 Mariak fikzioa da. Arantxa Urretabizkaiak hiru lagunen inguruko istorioa kontatzen du eleberri honetan. Bizitzak bereizi egin zituen gaztetan, baina zahartzean elkarrekin biziko zirela agindu ziotenez elkarri, laurogei urteren bueltan txikitako nahia betetzen ahaleginduko dira.

Txikitako ezizenak dituzte protagonistek, Txuri, Gorri eta Handi. Baina gaztetan jarritako goitizenak ezaugarri fisikoetan oinarritzen baziren ere, zahartzaroan beste esanahi bat hartu eta hiru protagonisten nortasunaren isla bihurtzen dira. Txuri apala da; Gorri, ezarritako konbentzioen aurkakoa; eta Handi, harroa.

Lehen pertsonan idatzia dago eleberria, Txuriren ahotan jarria. Hiruren artean, Txuri da, halaber, bizitzarik arruntena izan duena, eta sotil kontatzen ditu gauzak, harrabots handirik gabe. Horrek erraztasuna eskaintzen dio narrazioari.

Nobelak badu une jakin bat, non ordura arteko guztia horretara bideratzen den, Handi agertzen deneko momentua, alegia. Eta behin horretara iritsita, aurrera jarraitzeko beste motiborik ez dagoela dirudienean, hor hasten dira agertzen gutun misteriotsuak, tentsioari eutsiko diotenak. Bukaera ere irekia da, oso irekia adin horretako protagonistentzat, baina Txurik uste du, bere semeak ez bezala, inoiz ez dela berandu bizitza berri bat hasteko. Beraz…