kritiken hemeroteka

8.496 kritika

« | »

Anphora baita / Pello Otxoteko / Alberdania, 2010

Anphora baita Julen Azpeitia / Egan, 2010-06

Anfora baita da Pello Otxotekoren azken lana.

Anfora hautsi baten aurrean, Otxotekok, sentimen eta bizipenez betetako hausnarketen erakustaldi irudimentsuari bide eman dio.

Berehala, Anforak ezkutatzen duen sekretuak jakinahia sorraraziko du irakurlearengan.

Anfora hautsita dago.

Egilea, hala ere, ez da tentaldi ezkorrean erori eta, zorionez, ezta sadismoan ere: ez ditu bere pentsamenduak erabili Cioranek bezala irakurlea etsipenean itotzeko. Amets hautsien aurrean, zera dio: hautsiak bai, amets ordea! Otxotekok Anfora berreraikitzea proposatzen digu: “Anphorak bere desirak bete zituen lortezinak zirela ez zekielako”.

Zorionez, berriro ere, egileak, dibanaren ordezko izan nahi duten liburuetatik ihes egin du. Anforaren piezak (bai Anfora fisikoarenak, bai liburua osatzen duten poemak) ez dira pildorak. Otxoteko da den bezalakoa, ez du irakurlearen zerbitzariz mozorrotu nahi errezetategi adeitsua idazteko. Hainbat poematan, idazlea, gogorra izan arren, ez da ezkutatu, eta gure adiskide onenarengandik isiltasuna baino askoz gehiago jasoko ez genukeen egoeratan, zuzen eta garden, ideia lortuenak konpartituz, busti egin da, bide batez, irakurlea blaituz: “Garenaren eta ez-garenaren arteko ezberdintasuna estetika baten itzalpean bizitzea besterik ez da.”

Baina zer da Otxotekok berreraiki nahi duen Anfora? Eztanda egin duen eta barneko ehunak dardarazten dizkigun sentimenduen urtegi bat? Hutsalkeria, azalkeria eta txatxukeriaren aurrean, gure laberintuko minotauroari aurre egiteko duintasuna eta gizatasuna aldarrikatzen dituen asaldura ikonoa? Gaurko munduan disfrutatzea eta gordetzea merezi duten balio, amets, ideia, gogo eta errealitatez eraikitako Noe-ren bigarren ontzi moduko bat? Hondorik gabekoa izan daitekeen, koba zulo beltz baten tankerakoa ere eta lokatzez egindako entelekiaren metafora, Pandora kutxa deitu zutena?

Artisautza lan errubensiarra, jatorrietara garamatzana, existentziaren esanahi poliedrikoetara, non oraindik imajinatzeko aukera dugun, bizia bizitzea posible dela inozentzia galdu izan ez bagenu lez?

Gizakiok uharte bakarti garen neurrian, poesiaren itsasoan bidaiatuz, gure bihotzaren ispiluan begi berriz bilatzeko mezua bere baitan dakarkigun botila arkaikoa?

Irakurleak erabakiko du.

Irakurlea bera bihurtzen baita poema liburu honen protagonista. Irakurleak erabakiko du, puzzle bat osotzen duen gisa berean, Anforaren pieza bakoitzak proposatzen dizkion galdera eta hausnarketen aurrean, zer erantzun eta pieza desberdinak nola elkartu, bere Anfora propioa eraikitzeko.

Ez pentsa ariketa hain erraza denik: Pieza hauek, puzzlearenek ez bezala, hunkitu egiten dute, barnea ukitu egiten dute, bizia dute.

Azken finean, idazleak, irakurlearen konplizitateaz, nahi duena da hitzek hura gizaki izatearen zerizanaren mamiraino eraman dezaten.

Lortu ala ez, zalantzarik gabe, Anphora baitak, bere baitako hoberenarekin elkarrizketa sakona izateko aukera emango dio irakurleari.

Azken kritikak

Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart

Gorka Bereziartua Mitxelena

Ez-izan
Jon K. Sanchez

Aiora Sampedro

Pleibak
Miren Amuriza

Jon Jimenez

Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien

Asier Urkiza

Oroi garen oro
Beatriz Chivite

Nagore Fernandez

Jakintzaren arbola
Pio Baroja

Aritz Galarraga

Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi

Hasier Rekondo

Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga

Mikel Asurmendi

Baden Verboten
Iker Aranberri

Paloma Rodriguez-Miñambres

Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi

Mikel Asurmendi

Dolu-egunerokoa
Roland Barthes

Asier Urkiza

Guardasol gorria
Lutxo Egia

Nagore Fernandez

Zero
Aitor Zuberogoitia

Jon Jimenez

Artxiboa

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

2024(e)ko ekaina

Hedabideak