Moserikordia Etxea / Joan Margarit (Mikel Garmendia) / Alberdania, 2009

Egia Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 2010-03-05

Joan Margariten Poeta gazte bati gutun berriak izeneko liburuan honako testu hau irakur daiteke: “Poeta gazteek ikasi beharrekoen gaien artean garrantzitsuenetakoa klasikoen irakurketa da, denbora pasa ahala ahantzi ez ditugun poetena, haien lanak beti ere badituelako indarrà eta interesa”.

Interes berritua eta indartsua aurki daiteke Miserikordia Etxea liburuan, Juan Ramon Makusok euskaratutakoan. Lana elkarrizketa moduan hartu behar da, bi poeten arteko gogoeta-trukaketa, lasaia eta baketsua. Asko ikasten da poetei entzunez, batez ere pentsamendua abian jarri eta, poetei ez ezik, gizakiari berari interesgarri zaizkion kontuez mintzatzen direnean. Poetari buruz esna baitaiteke ezer ez zaiola arrotz, dena izan daitekeela poesiagai, edo lehergai. “Poeta ohituta dago sastraka artean egia bilatzera”, dio Margaritek elkarrizketa horretan. Egiak, gezurrak ez bezala, ez du fama onik, eta ez da egiaren errua, egia gezurretarako erabili izan dutenean baizik. Baina Margariten egia gehiago bilatu behar da moralaren lurraldean, edertasunarenean baino. Makusoren poesia bezala. Biek ala biek badute puntu komun bat, hari guztiak biltzen direnekoa, edo biltzen dituztenekoa. Bilgunea, alegia, Miserikordiako etxea.

Poeta gazte bati gutun berriak liburuan ere irakur daiteke honako testua: “Coderch de Sentmenat arkitektoarengandik ikasi nuen originaltasun hitzaren zentzugabekeria”.

Hitza ez da urrutira iristen, beste norbaitengan etxe egiten ez bada; entzule edo irakurlearen benetako etxe, une batez sikiera, ez bada bihurtzen. Margaritek une oro aldakor den errealitateari eusten dio, alegia bizitzari, hitzez haratago doazen irudiez.