« Poesia eta katarsia | Egia »
Komuneko paperean / Imanol Epelde / Egaroa, 2009
Komunezko zerua Jose Luis Padron / Bilbao, 2010-03
Poemak komunean idatziak eta komunean irakurtzekoak. Imanol Epelderen poesia intimista dela argi eta garbi dago. “Komunean errefuxiatuko naiz mundutik”. Halaxe dio poema batean eta halaxe egiten du idazten ari denean ere. Zoriontsu da, inoiz baino zoriontsuagoa. Baina munduak botagura sortzen dio sarri, gure zurikeriak, gure krudelkeriak jasanezinak zaizkio. Horren guztiaren erantzuna da bere poesia. Botaka egiten du komunera. Momentua ez da atsegina, baina ematen duen lasaitua ez da konparagarria ezerekin
Urte eta erdiz www.27zapata.com blogean argitaratutako poemak hartu, bere anaiak musika jarri, eta “Komuneko paperean” izeneko ikuskizuna osatu dute elkarrekin. Zuzenekoa. Dramatizazio erakargarria eta originala. Poema intimistak giro intimistan (aretoa komun bihurtzen dute) proklamatzen dituzte. Proklamatzen diot errezitatu baino zerbait gehiago egiten saiatzen direlako, hitz bakoitzari gorputza ematen saiatzen dira, hitzak zaunkak badira horzkadaka ahoskatzen saiatzen dira. 50 minutuko ikuskizuna da, 30 poemez osatua, oinarrian musikaz (batez ere elektronikoa) lagunduta. Emanaldiaren inguruko informazioa blog honetan aurki daiteke: www.komunekopaperean.com. Aurten gainera, ikuskizunak forma berri bat hartu du, paper bihurtu da. Komuneko paper. Baina Colhogar etxetik ezezkoa jaso zuten. Serio galdetzen zieten komuneko paperean poemak inprimatzeko modurik ezagutzen zuten. Baina haiek ezetz. Komuneko paperean literatur lanak publikatuta zituen enpresa batekin jo zuten arte.
Amorrazioz eta tristuraz beteta dauden poemak dira asko. Munduarekin haserre zegoen garaikoak asko. Eta hala ere, umorez ausartzen da. Nahi baino gutxiagotan ordea. “Umorea da nire ustez bizitza bizitzeko eta bizitza idazteko armarik konbatiboena. Umore bilaketak etengabekoa izan behar du. Nekeza da eta diziplina handia eskatzen du. Jarrera bat dela esango nuke. Egunero lantzea eta aldarrikatzea nahiko nukeen jarrera bat dela erantsiko nuke, lortu oso-oso gutxitan lortzen dudan arren”.
Komuna bera da jomuga. Epeldek komunean aurkitu du bere zerua. Pentsa! Emanaldietara ere komuna eramaten du! Komunean sortu izan du eta sortzen segi nahi du deskubritzeko beste mila zeru dituela jakitun.
Poesia guztia
Safo
Mikel Asurmendi
Josefa, neskame
Alaitz Melgar Agirre
Jon Jimenez
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Jon Jimenez
Reset
Aitziber Etxeberria
Mikel Asurmendi
Baden verboten
Iker Aranberri
Jose Luis Padron
Gizaberetxoak gara
Mikel Urdangarin Irastorza
Jon Jimenez
Iragan atergabea
Julen Belamuno
Hasier Rekondo
Haragizko erreformak
Mari Luz Esteban
Mikel Asurmendi
Eusqueraren Berri onac
Agustin Kardaberaz
Gorka Bereziartua Mitxelena
Juana
Jon Artano Izeta
Mikel Asurmendi
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Jon Jimenez
Simulakro bat
Leire Ugadi
Maddi Galdos Areta
Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu
Ibon Egaña
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Paloma Rodriguez-Miñambres