kritiken hemeroteka

8.496 kritika

« | »

Suzko lilia / Hedoi Etxarte / Susa, 2008

Poeta gaztea Javier Rojo / El Correo, 2008-10-25

Hedoi Etxartek Suzko lilia jarri dio izenburua bere lehenengo poema liburuari. Hasi berria ez ezik poeta gaztea ere bada Etxarte, liburuaren hegalean esaten dena kontuan hartuta, 1986an jaio baita. Liburua irakurtzen hasteaz batera, ematen du poema liburu honetan beste errealitate bat islatu nahi duela idazleak poesiaren bidez, bertan agertzen diren osagaiek beste errealitate batean dutela erreferentzia puntua, baina beste aldetik, poetak susmatzen duela beste errealitate hori ez dagoela inon. Beraz, halako ironia puntu bat dago liburu honetan: beste errealitate hori islatu nahian, bestaldean dagoen mundu horretara heldu nahian, hemengo errealitatea da aurkezten zaion euskarri bakarra. Halaxe ulertu behar da, nire ustez, Bukowskiren aipamena, bestela poesia honek eta Bukowskirenak zerikusirik ez badute ere. Azken finean, poeta gaztea eta hasi berria den aldetik, logikoa da duda-mudaka ibiltzea euskarri sendorik gabe.

Poesia eraikitzeko erabiltzen duen baliabide nagusia irudi surrealisten pilaketa dela esan daiteke. Hitz batek, irudi batek, zerbait iradokitzen dio poetari, eta oso definigaitza den zerbait hori poemaren koherentzia eraikitzeko lanabesa zaio. Jakina, halako iradokitze pertsonalen inguruan osatzen diren poemek batzuetan oinarri gutxi eskaintzen diote irakurleari idazlearen mailako koherentzia horren nondik norakoa berreraikitzeko. Irakurlea, beraz, irudien pilaketaren lausoan ibili behar da osagai horiekin osatutako poemetan sendoa irudituko zaion ertz argi baten bila. Irudien arteko erlazio pertsonal horien bila, batzuetan beste hizkuntzetara jotzen du eta beste hizkuntza horietan (alemanean eta frantsesean batez ere) aurkitzen du poema josten duen hari misteriotsua. Bestetan, hoskidetasuna da hitzen eta irudien arteko zubiak eraikitzen dituena, soinuen arteko antzekotasunak ideien harreman sakonen bat adieraziko balu bezala. Ondorioz, irudi surrealisten mosaikoa dugu poema liburu hau, batzuetan xaloegia dirudiena, besteetan burutsua izan nahi duena.

Haztamuka dabil idazlea, zerbait bilatu nahian eta, bitartean, oso pertsonala den koherentzia pribatu hori, kaos lainotsua iruditu dakioke irakurleari, iradokitze pertsonal horiek konpartitzen ez dituen irakurleak, idazlearen buruan sartuta ez dagoelarik, bere esanahi propioa eraikitzen baitu, irakurlearen funtzioa poeman esanahia bilatzea baita, poema osatuta gera dadin.

Azken kritikak

Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart

Gorka Bereziartua Mitxelena

Ez-izan
Jon K. Sanchez

Aiora Sampedro

Pleibak
Miren Amuriza

Jon Jimenez

Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien

Asier Urkiza

Oroi garen oro
Beatriz Chivite

Nagore Fernandez

Jakintzaren arbola
Pio Baroja

Aritz Galarraga

Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi

Hasier Rekondo

Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga

Mikel Asurmendi

Baden Verboten
Iker Aranberri

Paloma Rodriguez-Miñambres

Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi

Mikel Asurmendi

Dolu-egunerokoa
Roland Barthes

Asier Urkiza

Guardasol gorria
Lutxo Egia

Nagore Fernandez

Zero
Aitor Zuberogoitia

Jon Jimenez

Artxiboa

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

2024(e)ko ekaina

Hedabideak