susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Totum revolutum | Diskurtsoan asmatzeko lantegia »

Nire gorringotik / Iñaki Segurola / Alberdania, 2008

Kontraesanak Javier Rojo / El Correo, 2008-08-30

Saiakera honetan biltzen dira Iñaki Segurolak hainbat irratitan izan dituen parte hartze batzuk. Haietan, idazleak bere iritziak ematen ditu edozein gairi buruz, telebista eta irratiko tertuliano saiatuei dagokien bezala. Idazleak irratiko parte hartze horiek pixka bat egokitu ditu, ahozko testuak zirenak idatziz kaleratu ahal izateko. Liburuaren hitzaurrean esaten duenez, dudak izan ditu ea behar bezalako egokitzapena egin duen, eta, emaitza ikusita, dudak izateko arrazoia zuela iruditzen zait. Testu hauek oso errepikakorrak dira, hizkuntza-egitura paraleloz beterikoak, irakurlearen ikuspuntutik gauzak behin esanda nahikoa zenean. Ahozko hitzaldi baten transkripziotik hurbil, hizkuntza-arauak, idazlea bezalako anarkista itxurazko bati dagokionez, gogoak eman bezala erabiltzen direlarik.

Bestalde, gauzen barrenera jo nahi du, azala gorrotatu eta muinera bideratzen baitu begirada. Ohiko paralelismo esentzialista baten aurrean gaude, azala gezurrarekin eta barrua egiarekin parekatuta. Eta azala eta itxura salatu nahi dituen jarrera hau plazaratzean, modernitatearen ezaugarriak izan daitezkeen osagaiak jorratzen ditu gupidagabe, kritikatze honen gunean hiria jarrita. Izan ere, hiria irudikatzen duen mundu modernoa astintzen ditu behin eta berriro, hirian azalkeriaren adibiderik ikusgarrienak agertzen diren aldetik. Itxura, azala, azalkeria eta, azalkeriarekin batera, azaldu eta agertu beharra kritíkatzen ditu, antimodernitatearen predikuak diruditen testu hauetan.

Bitartean, idazleak kritíkatu nahi duenaren adibide ikusgarria da liburua. Behin eta berriro plazaratu behar du iritzi bat; berea izan behar da, bitxia, desberdina, ezerekin bat ez datorrena. Izan ere, sermolari probokatzailearena eginez, bere burua nabarmentzen du idazleak, baina gaur egun nahikoa zaila dirudi, irakurlea pixka bat saiatua bada, probokatzaile moduan agertzea. Azken flnean, idazlea bere jarreraren biktima da, zeren, mundu modernoan dena azalkeria hutsa bada, bere liburua ere azaldu behar horren ondorioa baino ez bai.