kritiken hemeroteka

8.535 kritika

« | »

Goizalbaren argitan / Pello Otxoteko / Erein, 2007

Maitasunaren babesean, eguneroko kafearekin Mikel Asurmendi / Irunero, 2008-04

Bizitza edota gure errealitatea denborak eta espazioak definituta daude. Bizitza halaber, heriotzak zedarrituta bizi dugu, eta bizi ere maitasunari esker bizi gara hein batean. Gauza askori esker bizi gara, bizi gara literaturari esker. Kasurako, poetei esker.

Liburuarekiko nire bizipena aitortuko dut: Goizalbaren argitan hartu nuen eskuetan eta beste “bizitza” batean nengoelako nonbait, ez nintzen liburuak eskaintzen duen maitasun jariotik “edateko” gauza izan. Poeta honen adiskide poeta lagun bati halatsu adierazi nion.

“Maitasuna hitza bat besterik ez duzu. Emakume batek beso artean jartzen diguna. Emakumea joandakoan bere izenak min ematen digu”. Hitzok ez dira nireak. J. M. Fonollosa-ri hartu dizkiot, maileguz, neronek euskaratuak dira. Goizalbaren argitan-en egileak paratuak datoz liburuaren hastapenean, jatorrizko hizkuntzan, gaztelaniaz.

Pelloren liburuaren maitasun jarioa ezin “irentsi” ibili nintzen, bizitzaren estresak sortzen duen ezin egonak itota nonbait, mundutik ihes egiteko aiherrak hartuta nolabait.

(Barkatuko didazue, alimaleko tornuia emanen baitiot nire jardunari. Alta, bizi bezala azalduko dizuet).

ETAk Isaias Carrasco hil zuen biharamunean hartu nuen liburua berriro ere. Aliritzira. Egunsentiaren argitan jaikia eta gogoa erabat lausotua. Aurreko egunetan izandako pertsona bera nintzen: baina are nekatuagoa edo ezinegonak are akabatuagoa. Gogoa abailduagoa nintzen. Ez da lehen aldia. Bakoitzak bere patua bizi du. Hauxe nirea.

Goizalbaren argitan murgildu nintzen berriz ere, nire inkontzientzian. Eta aurreko egunetan nire gogoa ito egiten zuten maitasunezko jario haiek, gogoa biziarazi zidaten. Pellok eskainitako eztia eta olioa edabe bilakatu ziren niretzat. Nire borondate kamutsa ilunpeetatik ateratzen hasi zen. Maitasuna erortzea eta jaikitzea dela jabetu nintzen. Aurreko egunetan sentitu nuen saminaren atea itxi zuten poemok.

Hipotesiak zabaldu ziren nire baitan: zer da literatura? Ez da egia Arestik “munduak ez duela poeta nahi” delako hura. Ez da nire egia. Eta badakit literatura hitza dela alta bada. Eta horregatik berarengatik dakit hitza transformatzen dela. Eta hitzak gaur duen balioa bera ez duela bihar izanen. Agian.

Goizalba zen, erran bezala, eta argiak pausagunea aurkitu baino lehen, “kafea egin dizut”esan nion maiteari. Goizeko lehen kafea hartu genuen gurean: Goizeko Kafea.

Ordurako Pelloren poemak, eztizko eta oliozko poemak, irentsiak nituen. Eta gozatu genuen kafea, eta gozatu genuen kafeaz. Bizitza hori baita, eguneroko kafea. Kafe bizia, lurrintsua eta sarkorra. Batzuetan eztia ari du, bestetan garratza ari du. Kafea ari du alegia. Eta bizitza hala edo nola badoa. Eta tarteka Pelloren poemetara itzultzen naiz. Maitasunaren babesera.

Azken kritikak

Kontra
Ane Zubeldia Magriñá

Jon Jimenez

Simulakro bat
Leire Ugadi

Maddi Galdos Areta

Kontra
Ane Zubeldia Magriñá

Paloma Rodriguez-Miñambres

Patrizioak eta plebeioak
Kepa Altonaga

Mikel Asurmendi

Turismo hutsala
Fito Rodriguez

Asel Luzarraga

Zoriona, edo antzeko zerbait
Karmele Mitxelena

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Pleibak
Miren Amuriza

Mikel Asurmendi

Izena eta izana
Jon Gerediaga

Asier Urkiza

Amok
Stefan Zweig

Nagore Fernandez

Auzo madarikatua
Felix Urabayen

Jon Jimenez

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Amaia Alvarez Uria

Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga

Joxe Aldasoro

Bisita
Mikel Pagadi

Mikel Asurmendi

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Asier Urkiza

Artxiboa

2025(e)ko uztaila

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

Hedabideak