susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Anfetamiña-ren poemagintza | Sarrionaindia-ren xarma ezkutua »

Jolasean / J. Sagastizabal / Hordago, 1983

“Jolasean” Kakabeltz / Pamiela, 1983-12

Kritika hau atera orduko, jende askok ezagutuko du liburua edo eta komentarioren bat irakurrita izango du inork, dexente hitz egiten ari baita liburu honetaz. Liburuak ez du “nobela”ren izena merezi, ipuintxo bat baita luzera eta teknika aldetik. Sexua eta jendearen arteko harremanak gai nagusiak direlarik, beste gai batzuk ukitzen dira lanaren zehar; euskararen egoera, orientalismoa… baina zeharka, ideiaren bat insinuatzen da eta ez da gehiegi sakontzen. Berrogeitamar orrietan ezin da gehiegi sakondu, ziur aski.

Hala ere, lanak baditu bere alde onak. Niri gehien gustatu zaidana nabaritu dudan ausartasuna litzateke. Badirudi euskal literaturan inork ez duela zenbait gai ikutu nahi. Inork ez duela bizi garen eguneroko errealitatean sartu nahi, inork ezin duela errealitate hori literatura bihurtu. Eta horren ondorioz beti ari gara “une literarioak” “espazioak” etb., etb., bilatzen. Horren ondorioz ere, argitaratzen diren gauzak munduan egiten den literaturan oinarritzen dira, eta “plagio” hitza oso gogorra ematen badu ere, ez dute orijinaltasun handirik.

Sagastizabalen liburua ez da ikaragarrizko nobela bat, ez eta ikaragarrizko ipuin bat ere. Baina aukeratutako bidea (gaia, tokia, pertsonaiak) ona da eta batzuei gustatzen ez bazaie beraien problema da.

Batuaz idatzita dago eta errez irakurtzen da. Ikusi beharko ditugu idazle honen hurrengo lanak.

Nik apalki eta groseria matxista itsusi baten bidez, pittilina altxatu zaidala irakurtzean esango nuke.