kritiken hemeroteka

8.528 kritika

« | »

Euskal Kantagintza Berria, 1961-1985 / Pako Aristi / Erein, 1985

Volskwagen zaharregia agian Abrisketa / Pamiela, 1986-01

Pako Aristik bidaia bat proposatzen digu 1961.etik 1985.ra bitarteko Euskal Kantugintzaren barrena Ustaritzeko kanposantutik abiaturik. Ideia polita, kontutan izanik batez ere, bidaia benetako nahiz imajinario hori gehienok egina dugula adinaren arauera eta bakoitzak ahal izan duen tramuetan.

“Puzzle” bat bezala definitzen du sarrera aurreko aitzin hitz batzuetan bere lan hau Pako Aristik, baina musika arazoetan espezialistak ez garen arren, esan dezagun berehalaxe, puzzle honi ez diogula maiz osotasunaren hartu beharko lukeen irudirik atzemaiten. Ukaezinezkoa da ikerketa hau nabarmena zen hutsune bat betetzera datorkigula gai honi buruzko lan sistematiko baten premia begibistakoa baitzen. Pena bat ordea honelako ahalegin bat hain erdi bidean geratzea, eta hutsune bat betetzera zetorren lan bat hain hutsunez josia agertzea.

Osotasunean, liburuak “Ez Dok Amairu” taldearen hatz-begiak nahiko hurbiletik eta zehatz eskaintzen dizkigu, batez ere orduan protagonista izan zirenen testigantza zuzenak biltzen dituelako elkarrizketa bidez. Aportazio moduan ere, beharbada, hogei urte luze hauetan prentsak fenomeno honetaz zer esan duen biltzea. Ta kito.

Volkswagenaren aitzin-gibelak, Pako eta Leonard-en jan-edan abenturak ondotxo dakizkigun arren, ezer gutxi esaten digu beretik aldi hauetako giroaz espontaneitate handiz bilduriko datu zenbait salbu. Badirudi dokumentazioa egunkarietako errekorte kolekzionista batena dela, eta batez ere, berarengandik hurbil xamar suposatzen dugun egunkari batetakoa. Urte batzuei dagokionez behintzat ez genuen uste egunkari batzuk hain fidagarriak zirenik.

Bibliografia broma baten karikatura da. Uste genuen bestalde, musika mugimenduei buruzko liburuak inbentaturik daudenez, bakarka, taldeka, atalka, urteka, aurrean, atzean edo erdian diskografiaren bat aurkituko genuela. Baina ez. Esfortzu handiegi bat eskatzen zuen itxuraz.

Eta arestian aipaturiko hutsuneak zulotzat jo badaitezke ere, 1980-tik 1985-ra bitarteko aldiari buruz egiten duen aipamena amiltroka bat iduritzen zaigu. Lehenak jarraipen bat izan arren ere, edozeini begitantzen zaio, azken urteotan zerbait berri eta arras desberdin sortu dela, eta azterketa, dekripzio, edo interpretazio beren-beregiko bat behar duela. Soziologikoki bakarrik baldin bada ere.

“Jotakie” taldearen aipamenaz gain, non geratu da 1985-an “Kortatu” fenomenoa?, akaso “Zarama” desintegratu egin ote da?, ez ahal da existitzen Bilbo Haundirik?, Nerbioi Ibai Ezkerraldea fikzio bat ote da?. Letra txikiak.

Liburua 29. orrialdetik zabaltzea suertatu zitzaidan, non Lourdes Iriondo “vedette”-ri buruz hitz egitean bere fotografia bat aurkitzen baitugun “esaunda” honekin: “Lourdes Iriondo euskal kantagintzaren sex-simbol izan zen bere minifalda ausartekin”. Gera gaitezen hementxe bertan diskordiarik gehiago erein gabe.

Azken kritikak

Izena eta izana
Jon Gerediaga

Asier Urkiza

Amok
Stefan Zweig

Nagore Fernandez

Auzo madarikatua
Felix Urabayen

Jon Jimenez

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Amaia Alvarez Uria

Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga

Joxe Aldasoro

Bisita
Mikel Pagadi

Mikel Asurmendi

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Asier Urkiza

Eresia
Goiatz Labandibar

Nagore Fernandez

Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu

Paloma Rodriguez-Miñambres

Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren

Mikel Asurmendi

Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain

Jon Jimenez

Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide

Paloma Rodriguez-Miñambres

Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

Hedabideak