kritiken hemeroteka

8.528 kritika

« | »

Udazkenaren balkoitik / Joan Mari Irigoien / Erein, 1987

Udazkenaren balkoitik Xabier Mendiguren / Argia, 1988-01-17

Joan Mari Irigoien dugu literaturaren bidez unibertso propio bat eraikitzen jakin duen idazle bakarrenetako bat, eta horren erakusgarri berri bat ematen digu bere azken nobela honetan. Ez da zaila bertan aurreko bi elaberrien zantzuak aurkitzea.

Oraingo honetan ere Joan Marigan ohizkoak diren kezken islada datorkigu: berezko inguruaren etengabeko hondatzea, norberaren erroak ezagutu nahia, gurasoetatik seme-alabetarako era guztietako transmisioa, eta hainbat eta hainbat gairen gaineko pentsaketa: heriotza, hutsa, anarkia, maitasuna, lurra eta aidea, nor bere buruaren eskaintza, erlijioa, soldaduskaren objezioa…

Guzti horietan Irigoienek ohiturik gauzkan gogoeta metafisikoetarako joera nabari ageri da. Hala ere, berea ez da mistizismo hutsal eta zilborbegiratzailea; errealitate zenbaiten kontaketan ari da, eta hori burutzeko hizkera poetiko bat tajutzen asmatu duela esango nuke.

Liburuan idazlearen belaunaldiaren historia kontatu nahi zaigu, zenbait jenderen ixtorioak bilduz. Sustraiaren zera hori dela eta ordea, gurasoen bizitza, izaera eta pasadizoak kontatzen ditu lehenik, bigarren parterako utziz haien seme-alabak bikote batzuetan nola lotzen-banatzen diren. 1950 inguruan jaiotako zazpi gazte dira protagonista eta horietako batek egilearen beraren bizikizun berak ditu, neurri batean behintzat.

Narrazio teknika tradizionala duela esan dezakegu. Ixtorioak hastetik bururaino misterio eta konplikaziorik gabe kontatzen zaizkigu. Aukera hori ontzat edo txartzat ematean ez dira seguru asko bat etorriko irakurle arruntak eta abangoardiazaleak, inon abangoardiarik gelditzen bada.

Nik esango nuke bere burua hobeki ezagutzearren belaunaldia aztertzera, honen bizikizunak jasotzera jo duela Irigoienek, garai bateko fresko zabal moduko bat osatuz, baina honetan eta hein batean huts egin duela, Joan Mariren beraren psikologia eta pentsakera nabarmenegia baita pertsonaia guztietan. Honek ez du halere irakurketaren atsegin betea ezertan galerazten.

Azken kritikak

Izena eta izana
Jon Gerediaga

Asier Urkiza

Amok
Stefan Zweig

Nagore Fernandez

Auzo madarikatua
Felix Urabayen

Jon Jimenez

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Amaia Alvarez Uria

Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga

Joxe Aldasoro

Bisita
Mikel Pagadi

Mikel Asurmendi

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Asier Urkiza

Eresia
Goiatz Labandibar

Nagore Fernandez

Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu

Paloma Rodriguez-Miñambres

Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren

Mikel Asurmendi

Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain

Jon Jimenez

Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide

Paloma Rodriguez-Miñambres

Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

Hedabideak