« “Saturno”: dianatik kanpo eroritako dardoa | Zatiak eta parodiak »
Saturno / Arantxa Urretabizkaia / Erein, 1987
Itxoitearen emaitza Mikel Mendizabal / Argia, 1987-05-10
Pozik hartu dugu euskal irakurleek Arantxa Urretabizkaiaren azken nobela, zenbait idazle famatu ari dira bere liburruak eskeintzekotan, eta horietako bat atera zaigu azkenik.
Denetik hitzegiten digu Urretabizkaiak nobela honetan, amodioa, adiskidetasuna, bakardadea etabar luze bat. Protagonista Luis dugu, marinel xinple bat, bere bizitzako proiektu guztiak hankaz gora joan zaizkionak bere emaztea istripu batean hiltzen denean. Luis gizon bakarti eta tristean bihurtzen da, bere frustrazioak alkoholan uzten dituenak betiko “kuadrila”ren laguntzarekin.
Bizitzaren alderdiak, pertsonaia ezberdinetatik aztertzen ditu Urretabizkaiak liburuan. Adiskidetasuna Luisen lagun taldeko adiskide batean azaltzen da adibidez, adiskidetasunari buruz betiko zenbait galdera “zahar” eginaz.
Familiari buruzko galderak ez dira ere falta, hau pertsona askorentzat ezinbestekoa omen da bere bizitzaren helburuak lortzeko. Baina bakardadea da dudarik gabe oinarrizko gaia nobela honetan; bakardadea nahi gabekoa, gizakia monotoniara eramaten duena. Luis, protagonista, bakardade horretatik aldegin nahi du eta neska bat ezagutu eta maitemintzean, bere energia guztia neska horrengan jartzen du, berarengan topatzen bait du bere bizitzaren oinarria, babesa… Liburua azken finean amodiozko nobela dugu, nahiz eta ez izan amodiozko nobela tipiko bat, latza eta tristea baizik, existentzialista, sexurik gabekoa, inpotentziak orekak baino indar handiagoa duena.
Donostiako giroa ez ere falta liburu honetan. Maiz atera da Donostiako hiria nobela desberdinetan, hiri honek eskeintzen duen mistizismo kutsu horregatik edo, gauza da Urretabizkaiak, kaiak, beste zenbait idazle bezalaxe, ez duela itsasoa, alde zaharra, antxetak… ahaztutzen, nobelari “gustu” berezi bat emanez.
Nobela ederra ba, autore bikain honen gehienak bezalaxe; pixkat tristea, eta pixkat iluna, batere lapaitza ordea, bere hizkera erraza eta korapilorik gabekoa tirada bakar batean irakurtzea gonbidatzen gaitu dudarik gabe.
Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell
Asier Urkiza
Eresia
Goiatz Labandibar
Nagore Fernandez
Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu
Paloma Rodriguez-Miñambres
Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren
Mikel Asurmendi
Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain
Jon Jimenez
Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide
Paloma Rodriguez-Miñambres
Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga
Mikel Asurmendi
Iragan atergabea
Julen Belamuno
Asier Urkiza
Paziente isila
Alex Michaelides
Nagore Fernandez
Eromenaren laudorioa
Erasmo Rotterdamgoa
Aritz Galarraga
Coca-Cola bat zurekin
Beñat Sarasola
Mikel Asurmendi
Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga
Jon Jimenez
Amaieratik hasi
Naia Torrealdai Mandaluniz
Amaia Alvarez Uria