susa | literatur emailuak | literaturaren zubitegia | euskarari ekarriak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | ipuina.eus | ganbila.eus

« Bertsolariaren jokoa eta jolasa | Kontuak »

Itzaleko errainua / Iñaki Garmendia / Haranburu editor, 1985

Itzaleko errainua Iñaki Camino / Argia, 1986-02-02

Azken bolada honetan “Halamiren” eta “Elika” idatzi zituen Iñaki Garmendiak beste bi liburu atera ditu aurten. “Itzaleko errainua” izeneko nobela antzeko hau eta “Beila Gorria” deitu liburua.

Gotzon Aleman gartzelan egon zenaren kantu batean oinarritu da kapituloak egiteko. Izan ere, preso bat dugu nobelako protagonista. Preso horrek askatasuna lortzen du eta aste bete inguru pasatzen du Zarautzko hotel batean gartzelan gertatutakoaz diarioa egiteko. Han maitasunaren ziztada pairatu beharko du. Nobela noski, aurrera doa.

Garrantzitsuena ez da mamia hala ere, mami honi eman nahi izan dion forma baizik. Preso horrek berebiziki prolema sikolojikoak dauzka iraultzak suponitzen duen guztiarekin. Ez du iraultzaz landa dagoen inolako gozamenik nahi, honek iraultzari kalte egiten diolakoan, horregatik sekulako zalantzak eta marea biziak dauzka bere buruan barrenen, nobela guztia ia ia hauen bilduma izaki. Une bateko 20 segundutatik 2 eta 3 orrialde ateratzen ditu idazleak oroitzapena, zalantzen borbora eta beste dela medio, barne behaviorismo objetiboa bailitzen. Sentsazioak izugarri jazten ditu egileak. Gure protagonista ezin sinistuzko puntuetaraino iristen da bere konpromezu politikoan, eta hala gertatzen da nobela hau.

Hizkeraren aldetik, Garmendiak ohiturik gauzkanez, lexiko zaila, morfologia ez ohizkoa eta sintaxi bihurria.