kritiken hemeroteka

8.528 kritika

« | »

Kontuak / Pablo Sastre / Elkar, 1986

Kontuak Iñaki Camino / Argia, 1986-02-09

Pablo Sastre narrazioari gogotik heldutako gaztea dugu, aurretik hiru nobela botea. Oraingoan hamar ipuinekin dator. Interesgarriena ipui-liburua bera osotasunean juzkatzea litzateke, baina ipuien arteko diferentziek ez dute hori zilegi egiten. Badira batzu, saio kutsuan geratu direnak, maitasun kontua aipatzen duen “Hamaikagarrenez” esate batera. Bada beste bat humorea darabilena, “Ivan Gosevitx” du izena eta gosea ezagutzen zuen garaiko Errusian kokatzen da. Artista baten bizimodu oker baina leiala azaltzen digu. Giroan sartzen saiatuz gero ez da ipui txarra. “Muñekoa” eta “Pierres eta Jean Jaques” beste bi ipui motz ditugu, Mikel Etxebarneren ustez gehiago landu behar zirenak. Bata ikarazko ipuia dugu, aukera asko eskaintzen dituena eta bestea Xalbadorren “Herria eta hizkuntza” bertsoetan oinarritutako dramatizazioa. Honetan ere, gaude ez ote zitekeen gehixeago landu. Ipui onak dira biak, baina lan pixka bat gehiago eskatzen zutenak. “Muskilda” eta “Makalo Kimua” aspaldi zaharreko garaietan kokatzen ditu Pablok, bietan fantesia ageri da, baina batean herri zanpatuaren gaia eta bestean sorginkeriarena. “Etxea” izenekoa desumanizazioaren arazoa erakusten digun ipuia da, bikaina guk uste, bikaintasunez “Igandea”ren parekoa. Azken honetan, bakardadearen gaiarekin batera, egungo errealitatean herriak bizi duen zanpaketa giroa ageri da. “Ama” ipui saminak ere gai bera darabil nahiko egoki. Liburuko ipuirik luzeena “Maite minez” dugu. Gazte batek hutsa aurkitzen du bere bizia neska gazte bat aurkitzen duen arte. Neska honek beteko dio mutikoari barnean daraman hutsunea, baina neskarekiko harremanek porrot egiten dutenean gazteen maitasun arazotan hain ohizkoa den martir-konpleju hori mamitzen da bere barnean, eta handik gorakoak pentsamendu hotz eta zitalak dira denak.

Bukatzeko hitz bi Pabloren narrazioari buruz. Bat, Pablok oso ideia naratibo onak dauzka, baina merkeegi sartzen dituelakoan gaude, proiektu horiek gehixeago zaindu litezke, zenbat eta zenbatek nahi lukete bere irudimena. Bi, teknikak ez du orain artean Pablo kezkatu, eta hamar ipui hauetan dirudienez ere ez. Azkenik hizkuntzarena dator. Arlo hau bai landu duela Pablok, hizkuntza sakonduz, naturaren mundu semantikoak hobeto erabiliz, hitzak beren xuloan kokatuz eta borobil esateko, hizkuntza atsegin eta aberats baten bitartez irakurlea gozamenera eramanez.

Azken kritikak

Izena eta izana
Jon Gerediaga

Asier Urkiza

Amok
Stefan Zweig

Nagore Fernandez

Auzo madarikatua
Felix Urabayen

Jon Jimenez

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Amaia Alvarez Uria

Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga

Joxe Aldasoro

Bisita
Mikel Pagadi

Mikel Asurmendi

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Asier Urkiza

Eresia
Goiatz Labandibar

Nagore Fernandez

Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu

Paloma Rodriguez-Miñambres

Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren

Mikel Asurmendi

Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain

Jon Jimenez

Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide

Paloma Rodriguez-Miñambres

Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

Hedabideak