kritiken hemeroteka

8.528 kritika

« | »

Terrala / Patxi Ezkiaga / Sendoa, 1990

Elorri eta Terrala Angel Zelaieta / Euskaldunon Egunkaria, 1991-02-23

Gure arteko literaturak bi poema-liburu dauzka, gutxienez, hots dardarkariz titulatuak: Bitoriano Gandiaga-ren “Elorri” eta Patxi Ezkiaga-ren “Terrala” hau.

Azken hau bi partetan partitua da, itxuraz ezeze, mamiz ere, geure ustez: lehena (titulu orokorrik gabea) eta bigarrena, “Loiola auzoko Blues”.

Gipuzkoarrek ohi dutena legez (Patxi Legorreta-koa da), ba ditu “-a” organikoarekin istiluak: “lotsik”, “gerorik”… idazten du. Poesigintzak dauzkan zenbait arazo (euskaraz), berriro ere lehenean agertzen dira: sinalefak aukeran daude, “ta” eta “eta”, “-ke-” eta “-kee-” idazten da, segun neurriak zer eskatzen duen.

Darabiltzan metroak ugariak dira: lantzen ditu oktosilaboak, endekasilaboak, zortziko txikiak, handiak… Gehienetan, “zuriak”, zenbaitetan asonanteak eta inoiz —oso gutxitan— kontsonanteak. Neurri ugarienak, libreak dira; baina erabilten dira, baita ere, kuartetoak, tertzetoak, bikotzak, espazialak eta besteren bat. (Ez dago modan, bistan da, hitz neurtu eta hoskidegorik.) (Egia da, jakina, JRJ-ek zioela nahi duzuna esateko, librea; poemak berak nahi duena esateko, neurtua.) Kodigoa, gehienetan, kasik beti, zuka da; gutxi batzutan, hika.

Gorago bi zatitan banaturik ikusten dugula esan badugu ere, ba dauka batasun bat: “porlanaren poesia / suburbanoa” izango litzateke objetoa, eta sujetoa “zergatik onartu behar dudan / zurrunbiloan naraman ibaia”, beraren buruari galdetzen diona.

Gandiaga-ren “Elorri”n bezala, aliterazio bortitzak gogor hots egiten dute: “abaraska ta horbela zikin, zaztar, ziztrindua”, eta hiperbole eta patetismorako joera —pulpitoa erabili dugunoi nekez galtzen zaiguna— agirikoa da: “arraun ustelak kresalak janak / edozein itsas bazterran.”

Nire gustorako bigarren alderdia, Loiola-ko hori, airosoagoa eta sineskarriago da; aire surrealista batzutan, argumentu deskriptiboa bestetan, Lizardi-ren oihartzun handia (“Berriro igo naiz”…), intimismo xamurra (“…zoriontzen ninduen / amodio baten amaiera”),…

Azken egun hauetan bi liburu irakurri ditut batera: J. Gil de Biedmaren autobiografia eta Patxi-ren hau: batak esan nahi zuena dioelakoan nago, eta besteak inguruak esatera behartzen duena. Irakur itzazu, irakurle: atsegin izango zaizkizu.

Azken kritikak

Izena eta izana
Jon Gerediaga

Asier Urkiza

Amok
Stefan Zweig

Nagore Fernandez

Auzo madarikatua
Felix Urabayen

Jon Jimenez

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Amaia Alvarez Uria

Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga

Joxe Aldasoro

Bisita
Mikel Pagadi

Mikel Asurmendi

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Asier Urkiza

Eresia
Goiatz Labandibar

Nagore Fernandez

Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu

Paloma Rodriguez-Miñambres

Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren

Mikel Asurmendi

Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain

Jon Jimenez

Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide

Paloma Rodriguez-Miñambres

Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

Hedabideak