kritiken hemeroteka

8.577 kritika

« | »

Tigre ehizan / Aingeru Epaltza / Elkar, 1996

Bi mundu, gogo bakarra Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 1997-01-04

Bi lurralde, bi ikuspegi hartzen ditu nobela honek. Lehena, Venezuelakoa da, gure gerra bukatu ondorengo urteetan, non euskaldun asko eta asko gorde baitziren, irabazleengandik ihesi. Halaxe, Martin, baporean etorritakoa, eta patuaren gora-beherak direla eta, oihanean aurkitzen da, tigre baten atzetik.

Bigarrena, Lapurdiko herri txiki bat da. Euskal errefuxiatuek hantxe aurkitu dute babesleku eta atseden. Jende asko dira, tartean neska-mutikoak, tartean Martintxo, Venezuelan dagoen Martinen semea. Nagusiek irratia entzuten dute, Europa osoa kiskali duen gerrari buruzko berriak jakin nahian. Zerbait somatzen dute, alemanak urduri dabiltza, eta laster joango dira haiek ere, gerra ere eskutik eramanez. Nagusiek mapak aztertzen dituzte, irratian esandako tokiak non edo han kokatu nahian, izen arraroak, xelebreak baitira gehienak.

Bietan, euskaldunen zantzua, euskaldunek bizi-irauteko hartutako norabideen arrastoa. Venezuela eta Lapurdi izan baitira, beste askorekin batera (Mexiko, Argentina, Finlandia…) gerra galdu zuten euskaldunen topaleku eta bizitoki derrigorrezkoak. Bietan, gogo bat. Martin tigrearen atzetik dabil, bere burua erakusteko, zer den adierazteko. Lapurdiko mutikoek beste tigre bat jo dute begiz, alemanen tankea, “Tigerra”, hain zuzen. Joko antzean, haren kontra egingo dute, erdi-tragedia bilakatuko den ekintza burutuko ere bai. Huts egingo dute, baina ez dira horregatik galtzaile izango.

Horra bi plano paralelotan kontatutako istorioa. Oihanekoa, batetik; Lapurdikoa, bestetik. Oihanekoa oso zehatza da. Horacio Quirogak idatzi zituen istorio haietako bat dirudi; edo, beste liburu bat aintzakotzat hartuz, Luis Sepulvedaren zaharra, maitasun istorioak kontatzen zituenekoa dakar oroimenera, tigrea desagertzeko zorian zegoen mundu baten adierazgarri zenekoa. Hori guztia antzematen da kontakizunean. Tigrea, animalia paregabea izateaz gain, basati den neurrian errebeldea ere bai, ehiztariaren itzala bihurtzen da, berak izan nahi lukeena, alegia. Horregatik hura hiltzeko afana.

Bi plano paraleloek gogoetara eramaten dute idazlea. Bestalde, esan behar da oso ondo idatzitako nobela dela Epaltzaren hau, hizkuntz-errejistro oparokoa. Aise dabiltza bizkaiera eta lapurtera bata bestearen ondoan nahastu gabe, era dotorean, ez narrasean.

Azken kritikak

Aizkorak eta gutunak
Edorta Jimenez

Asier Urkiza

0 negatiboa
Arantzazu Lizartza Saizar

Nagore Fernandez

Akabo
Laura Mintegi

Aiora Sampedro

Espainolak eta euskaldunak
Joxe Azurmendi

Mikel Asurmendi

Lakioa
Josu Goikoetxea

Irati Majuelo

Poesia guztia
Safo

Aritz Galarraga

Kontra
Ane Zubeldia Magriñá

Maddi Galdos Areta

Amorante frantsesa
Miren Agur Meabe

Hasier Rekondo

Akabo
Laura Mintegi

Jon Jimenez

Akabo
Laura Mintegi

Asier Urkiza

Gatazka eta abusua ez dira gauza bera
Laura Macaya

Nagore Fernandez

Beste zerbait
Danele Sarriugarte

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Kuntzak eta kerak
Sara Uribe-Etxeberria

Jon Martin-Etxebeste

Hitzetik ortzira
Ana Urkiza

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2025(e)ko urria

2025(e)ko iraila

2025(e)ko abuztua

2025(e)ko uztaila

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

Hedabideak