kritiken hemeroteka

8.288 kritika

« | »

Euriaren eskuak / Karlos Linazasoro / Alberdania, 1995

Begien zurrunbiloa Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 1996-01-27

Karlos Linazasorok, dagoeneko, hiru poema liburu argitaratu ditu, zein baino zein ezberdinagoak hirurak. Aurrena, Udazkeneko karabana erratua izan zen, 1991ean. Bertan, naturaren aurkez-aurke jarririk agertzen zitzaigun poeta, iraganaren eta joandako sasoiaren menpe. Orduko ezaugarriak, gogoratzen ditudanez, hizkera poetiko landua, metaforetan oinarritua, eta irudi ederrak hegan bezala. Apunte eta ahnzturak (1993) izan zen bigarren liburua. Doinu-aldaketa ezezik, ikuspegia ere arras bestelakotua. Ironia, gain-gainetik; irribarrea. Hizkera poetikoa prosaren mugetan, sartu ez sartu. Metafora ez zen gehien landutako baliabidea. Poetak nahiago zuen poemaren efektu nolabaitekoa bilatu, irakurlearen baitan desasosegua, egonezina, utzi. Hala ere, batean zein bestean, bazegoen idazleak sarri errepikatzen duen joera: inguruan duena gainetik (ez axaletik) begiratzearena. Begia baita den-denari bere neurria ematen dion zentzumena; beharbada, zentzumenetan garrantzitsuena.

Euriaren eskuak da azken liburua. “Edo hil zaitez, maite, eta begira egiezu gero/ arrangurarik gabe euriaren eskuei”. Bertso enblematiko hauetan laburbiltzen da, nire iritzian, liburuan bilduta dauden poema guztien esanahia. Begirada, batetik; begia, poema guztietan gora behera, ezker eskubi: poetaren begiak, maitearen begiak, gauaren begia, errealitatea zehazten. Eskuak bestetik, begiak ukitu ez dezakeena harrapatu nahian.

Maitasun-poemak dira honako liburu honetako gehienak. Begiraden sinfonia da, gorputzen harremana gauzatzen dutena, euriaren eskuetatik libre, inoren eskuetatik kanpo. Bi gorputz eraman eta hondoratzen dituen begien zurrunbiloa. Eta maitasuna adierazteko, Karlos Linazasorok hitz barnekoienak bilatu ditu: kanpora begira baino, bere buruari begira dauden hitzak, hain zuzen. Ez da hasierako mundura itzultze-saioa; kanpoko erreferentziak (paisaiak eta abar) pisu gutxikoak dira liburu honetan: sentimenduen kokagune baino, haien adierazgarri. Estiloari dagokionez, elementuen pilaketa dela, esango nuke, ezaugarririk nabarmenena, bertsoak aditz batez bukatzeko joerarekin batera. Teknika horrek, mugimendua ematen die poemei. Ez dira, beraz, poema geldi zurrunak, haragizko edo harrizko estatuen tankeradunak. Bertso bakoitza esanahi batez betetzen da hala. Eta esanahiz esanahi, lerroz lerro igotzen gara poemaren burura; iristen gara poema ulertzera.

Azken kritikak

Gizon barregarriak
Joxean Agirre

Asier Urkiza

Barbaro iraun
Louisa Yousfi

Amaia Alvarez Uria

Izotz ura
Lide Hernando Muñoz

Aiora Sampedro

Palestinaren okupazioaz eta kolonizazioaz
Perry Anderson

Irati Majuelo

Itzulerak
Miren Agur Meabe

Aiora Sampedro

...eta gauetik, euria
Fertxu Izquierdo

Jon Jimenez

Carvalho Euskadin
Jon Alonso

Asier Urkiza

Hitzak palmondo
Silvia Federici

Nagore Fernandez

Altxa, hildakoak
Fred Vargas

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Alderdi komunistaren manifestua
Karl Marx / Friedrich Engels

Aritz Galarraga

Maitasun kapitala
Karmele Jaio

Mikel Asurmendi

Larrosa bat Groenlandian
Iban Garro

Paloma Rodriguez-Miñambres

Jausiz
Alain Mendizabal Diaz

Maddi Galdos Areta

Hiriak eta urteak
Xabier Montoia

Irati Majuelo

Artxiboa

2024(e)ko martxoa

2024(e)ko otsaila

2024(e)ko urtarrila

2023(e)ko abendua

2023(e)ko azaroa

2023(e)ko urria

2023(e)ko iraila

2023(e)ko abuztua

2023(e)ko uztaila

2023(e)ko ekaina

2023(e)ko maiatza

2023(e)ko apirila

Hedabideak