« Ezereza | Xumea baina ona »
Bala zeru urdina / Xabier Aldai / Susa, 1993
Poeta gazte baten ikuspegia Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 1993-11-13
Xabier Aldaik hemezortzi urte ditu eta hau da argitaratzen duen aurreneko liburua, eta espero dezagun azkena ez izatea. Irakurri ahalean ikusten da baduela zer esanik idazle gazte honek, eta badakiela nola esan.
Jose Luis Otamendiren hitzaurre baten laguntzaz datoz poemak, eta ez dut uste mesederik egiten dienik poemei. Bertako baieztapen batzuk ausartegiak iruditu zaizkit. Honako hau, esaterako: “Modernoa da Aldairen poesia, Aresti ezkero modernoena, belaunaldi baten itule datekeen nortasun handiko boza. Poesia pasio publikoa da”. Ez naiz espazio faltaz hemen hasiko esaldi bakoitza eztabaidatzen. Ez da nire asmoa ere Aldairen modernotasuna zalantzan jartzea, ezen denok baikara (nahita ala nahiez) gure garaiko seme, baina arriskugarria iruditzen zait Arestiz geroz Aldai baino poeta modernoagorik egon ez dela norbaitek esatea. Nola neurtzen da bada gaurregun modernidadea?
Susmoa dut gazte jendea ezagutzen ez duelako, edo haien sentsibilitatetik urrutixe dagoelako, hainbat eta hainbat pertsonari ez ote zaion liluragarri egiten haien lengoaia, dakiten eran hitz egiten dutenean. Esan nahi dut, esate baterako, bitxia zaiola rock mundua, hura barne-barnetik ezagutzen ez duenari. Edo txori baten kanta, inoiz entzun ez duenari. Xabier Aldaik bere mundua adierazten du, poema hauen bidez. Gazte jende asko dago bere mundua adierazi nahi duena. Baina beti ez hitzaren bidez, askotan musikaren bidez.
Dena dela, haren baliabide poetikoak zein diren jakinda eta haren irudiak eta metaforak noraino iristen diren ikusita, benetako poeta baten aurrean gaudela iruditzen zait. Heldutako sagarrak dirudite poemek; ez dago inozentziaren arrastorik, ezta injenuitatearen apurrik ere. Bapatean, eta esperientziako urte gutxi horietan, bizitza osoa bere begien aurretik iragan balitzaio bezala.
Poema guztiak ez dira kalitatez maila berekoak (batzuk onak dira eta beste batzuk ez), baina freskoak dira gehienak, eta hori, kasu honetan, bertute dugu. Badaki Xabier Aldaik poema bat behar bezala amaitzen, efektozko irudi batekin. Baina tarteka, eskua joaten zaio idazterakoan eta topikoak irristatzen zaizkio lerroen artetik.
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Jon Jimenez
Reset
Aitziber Etxeberria
Mikel Asurmendi
Baden verboten
Iker Aranberri
Jose Luis Padron
Gizaberetxoak gara
Mikel Urdangarin Irastorza
Jon Jimenez
Iragan atergabea
Julen Belamuno
Hasier Rekondo
Haragizko erreformak
Mari Luz Esteban
Mikel Asurmendi
Eusqueraren Berri onac
Agustin Kardaberaz
Gorka Bereziartua Mitxelena
Juana
Jon Artano Izeta
Mikel Asurmendi
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Jon Jimenez
Simulakro bat
Leire Ugadi
Maddi Galdos Areta
Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu
Ibon Egaña
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Paloma Rodriguez-Miñambres
Patrizioak eta plebeioak
Kepa Altonaga
Mikel Asurmendi
Turismo hutsala
Fito Rodriguez
Asel Luzarraga