« Irakurleak aise egiten du bat protagonistarekin | Bihotzaren gerrak »

Ahotsak / Mikel Hernandez Abaitua / Erein, 1996

Indarkeria hemen Javier Rojo / El Correo, 1997-03-13

Batzutan euskal literaturan gutxien espero duenean, sorpresa berezia eta zirraragarria har dezake irakurleak. Halaxe gertatu zait hiru istorio biltzen dituen itxura apaleko liburu honekin. Errealitate hurbilenari atxikita, orri horietatik sortzen diren ahotsek gure inguruan gertatzen ari denaz hitz egiten digute. Izan ere, bortizkeria politikoaz eta kale istiluez dihardu liburu honek, eta, nik dakidala, bigarren gai horretaz (gazteek sortzen dituzten kale istiluez, alegia) aritzen den lehenengoa da. Gauzak bere gordinkerian azaltzen dira, idazkera zuzen eta inolako apaingarri erretorikorik gabeaz bortizkeriaren absurdoa azalduz. Eta absurdo hau azpimarratzeko, biktima errugabeak izan ditu gogoan idazleak. Azpian, liburu osoari eusteko, ideia bat: bortizkeriak ez du zentzurik, gatazkarekin zerikusirik ez duten pertsonei sufrimendua sortzeaz gain, bere helburu politikoak lortzeko ere ez baitu balio. Argi eta garbi azaltzen dira ideia hauek azken istorioan, non fikziozko idazle batek hain fikziozkoa ez dirudien beste bati idatzitako eskutitza agertzen den, giro honek sortutako nahigabea erakusten duelarik. Liburua irakurtzean, baina batez ere azken testu hori irakurtzean, R. Graves-en izenburu hura etorri zait gogora: Goodbye to All That.