susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Benetako klasikoa | Indarkeria hemen »

Berriro igo nauzu / Xabier Mendiguren Elizegi / Elkar, 1996

Irakurleak aise egiten du bat protagonistarekin Iker Estala / Argia, 1997-03-09

Egoera politikoa politikaz idatzi gabe azaltzea zaila da eta Euskal Herrian are zailago. Xabier Mendiguren Elizegi Beasaingo idazle oparoak era ausartean heldu dio gai honi “Berriro igo nauzu” eleberria kaleratuz. Honetan, Euskal Herrian ditugun arazo eta harremanak eta hauek sortzen dituzten kontraesanak larru gorritan uzten ditu.

Espainiako espetxeetan 18 urtez preso harturik egon eta etxera itzultzeko tenorea heldu zaion ETAkide baten istorioa kontatzen du. Sentipenak eta oroitzapen kontrajarriak uholdeka etorriko zaizkio elkarren kontra borrokan. Gurasoak besarkatzea, lagunekin topatzea, adiskide politikoak eta etsaiak ikustea… Ez da ez politika ez ideien liburua, sentimenduena baizik. Edonork du ezagunen bat, senitarteko bat kartzelan, eta horren giza-alderdia deskribatzen saiatu da Mendiguren Elizegi.

Modu erraz eta alaiean idatzia, irakurleak aise egiten du bat protagonistarekin. Honen kezkak, amorrua, samurtasuna, alaitasuna, norberak bere gain sentitzen ditu. Ez dago ez onik ez gaiztorik eleberrian, egoerek egiten dute bat hohea edo gaiztoagoa. EAJ eta ETA, EE izan zitekeena, damutuak… horren guztiaren saltsa handi bat da, denak daude presente, denak tratatuak baina bakarra ere ez sakondua. Horretan datza liburuaren gabezia nagusia. Polita da, xamurra eta azkarra, errealista, batzuetan ironia puntu batekin. Gizarteko topiko asko apurtzen dituena, baina ez gehiago espero. Galdera asko eta erantzun gutxi.