« Literaturaren gainean | Irakurleak aise egiten du bat protagonistarekin »
Onsa hilceco bidia / Iuan de Tartas / Deustuko Unibertsitatea, 1995
Benetako klasikoa Mikel Aldalur / Euskaldunon Egunkaria, 1997-03-08
Bada hiru mende luze, eta hamarkada gehiago, Iuan de Tartas idazle zuberotarrak Onsa Hikeko Bidia erlijio liburua argitaratu zuela, 1666. urtean hain zuzen ere. Euskal literaturaren liburu guztien artean, klasikoak ere kontuan hartuta, zailenetakoa hizpide dugun Tartasen hau dela luzaroan eta askok esan izan dute. Inprimategian, lehen argitalpen hartan, hutsegite eta errakuntza ugari egin zituzten, dirudienez, bertako arduradun edota langileek euskaraz ez zekitelako, eta egileak nahiko zukeen testu garbia akatsez estali zuten. Haiek guztiak xahutzen ahalegindu da Patxi Altuna euskaltzaina, liburuaren atzealdean bertan adierazten den moduan.
Altunak berak paratu du Onsa hilceco bidia honen edizio kritikoa. Ez da, hala ere, irakasle eta euskaltzain prestuak Tartasi eskainitako azken azterketa, duela zenbait aste eman baitu argitara egile beraren Arima penitentaren occupatione devotac: Orationia, Barura eta Amoyna lanaren edizio kritikoa ere. Gaurkoan, ordea, hainbat filologok eta filologo ikaslek aztergai izan duten —oraindik ere izango dute ziurrenik— Onsa hilceco bidia ezagunari helduko diogu. Liburuaren tesia, azalaren atzealdean aitortzen denez liburuan barrena errepikatzen dena, hauxe da: “Ongi hiltzeko biderik onena heriotzaz maiz oroitzea da”. Lehen lerroetatik bertatik —Gomendiosco lettra eskaintzak hartzen ditu hauek—, XVII mendeko hizkerarekin aurkitzen da irakurlea. Hizkerari dagokionez, hain zuzen ere, honela dio Tartas berak Iraccurtçaliari egindako hasierako eskutitzean: “Ene euskara eta lengagia eztakit aprobatia izanen denez, bai ala ez. Badu orotarik zerbait. Zuberoak, Basanabarrek eta Lapurdik eman drauco zerbait, bana ez oro. Aruen egin dut neure pieza pobria. Hanko lengagia ezpada aski eder, hanko euskarak du ogena, eta ez euskaldunak”.
Altunaren bi hitzaurre ditu liburuak. Lehena, Hurbil saioa, edizio zaharrari dagokio, eta bertan, egin behar izan diren bi lanak zehazten dizkigu euskaltzainak. Bata, “testua bera finkatu” eta, bestea, “hura bera gaurko grafiara aldatzerakoan nola transkriba eta nola alda erabaki”. Zazpi urte atzera, Onsa hilceko bidia-ren lehen bi kapituluen edizio kritikoa eman zuen argitara Altunak eta orduko testuari eginiko atarikoa da hitzaurre hau. Liburu osoaren edizio kritikoaren hitzaurrea da bigarrena, izenburuari begiratuta azalpen handirik eskatzen ez duena. Bertan, “liburu zaharrak diren bezala argitaratu behar direlako, eta ez zatika eta zatiturik, liburu osoaren argitalpena dakart oraingo honetan antzineko lotsa eta beldurra aizeaturik” argitzen digu Altunak. Baita irakurleak aurkituko duenaren aurrerapena eman ere. Hots, ezker aldean, Tartasen lanaren faksimila eta eskuin aldean testu garbitua.
Hau, Altunak zehazten duenez, “agian autoreak nahiko zukeen bezala eta inprimategira bidali zuen eskuzkoa bezalatsu; segurki gaurko euskal filologiako irakasle askok bere eskoletarako nahiko duten bezala”.
Tartasen testua bera zaila egiten da. Interes filologikoarekin hurbiltzen dena atseginezko itsaso batean murgilduta sentituko da orrialde guztietan barrena. Euskara gardenaren garaietan galduta, irakurketa ohorezko ariketa bihurtzen da. Ez da literatura moduan irakurtzeko lana. Literatura bila dabilenak nekez aurkituko du atsegin handirik orrialdeotan. Hala ere, aurkitu diogu egungo literaturan garrantzia hartzen ari den ezaugarri baten arrasto nabarmena. Testuartekotasunaz ari gara. Ebanjelistak, apostoluak eta klasikoak kontuan hartuz aztertu behar da Tartasen lanaren testuartekotasuna, erreferentzia biblikoz josia.
Amaiera aldera, eranskinak ditu liburuak, besteak beste liburu honetako adiztegia eta hitz ezezagunen multzoa bilduz. Euskal hizkuntzaz gozatu nahi duenak eta bertan sakontzeko asmorik duenak gogoko izango du liburua.
Izen baten promesa
Hedoi Etxarte
Asier Urkiza
Zubi bat Drinaren gainean
Ivo Andritx
Aritz Galarraga
Panfleto bat atzenduraren kontra
Pello Salaburu
Mikel Asurmendi
Denboraren zubia
Iñaki Iturain
Aritz Pardina Herrero
Etxeko leihoak unibertsora
Alba Garmendia Castaños
Irati Majuelo
Izen baten promesa
Hedoi Etxarte
Joxe Aldasoro
Zahartzaroaren maparen bila
Arantxa Urretabizkaia
Aiora Sampedro
Aizkorak eta gutunak
Edorta Jimenez
Mikel Asurmendi
Amorante frantsesa
Miren Agur Meabe
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Maialen Sobrino Lopez
Ahanzturaren aingerua
Maja Haderlap
Asier Urkiza
Espekulazioak
Arrate Egaña
Nagore Fernandez
Dena zulo bera zen
Eider Rodriguez
Txani Rodríguez
Azken batean
Lourdes Oñederra
Mikel Asurmendi