kritiken hemeroteka

8.496 kritika

« | »

Onsa hilceco bidia / Iuan de Tartas / Deustuko Unibertsitatea, 1995

Benetako klasikoa Mikel Aldalur / Euskaldunon Egunkaria, 1997-03-08

Bada hiru mende luze, eta hamarkada gehiago, Iuan de Tartas idazle zuberotarrak Onsa Hikeko Bidia erlijio liburua argitaratu zuela, 1666. urtean hain zuzen ere. Euskal literaturaren liburu guztien artean, klasikoak ere kontuan hartuta, zailenetakoa hizpide dugun Tartasen hau dela luzaroan eta askok esan izan dute. Inprimategian, lehen argitalpen hartan, hutsegite eta errakuntza ugari egin zituzten, dirudienez, bertako arduradun edota langileek euskaraz ez zekitelako, eta egileak nahiko zukeen testu garbia akatsez estali zuten. Haiek guztiak xahutzen ahalegindu da Patxi Altuna euskaltzaina, liburuaren atzealdean bertan adierazten den moduan.

Altunak berak paratu du Onsa hilceco bidia honen edizio kritikoa. Ez da, hala ere, irakasle eta euskaltzain prestuak Tartasi eskainitako azken azterketa, duela zenbait aste eman baitu argitara egile beraren Arima penitentaren occupatione devotac: Orationia, Barura eta Amoyna lanaren edizio kritikoa ere. Gaurkoan, ordea, hainbat filologok eta filologo ikaslek aztergai izan duten —oraindik ere izango dute ziurrenik— Onsa hilceco bidia ezagunari helduko diogu. Liburuaren tesia, azalaren atzealdean aitortzen denez liburuan barrena errepikatzen dena, hauxe da: “Ongi hiltzeko biderik onena heriotzaz maiz oroitzea da”. Lehen lerroetatik bertatik —Gomendiosco lettra eskaintzak hartzen ditu hauek—, XVII mendeko hizkerarekin aurkitzen da irakurlea. Hizkerari dagokionez, hain zuzen ere, honela dio Tartas berak Iraccurtçaliari egindako hasierako eskutitzean: “Ene euskara eta lengagia eztakit aprobatia izanen denez, bai ala ez. Badu orotarik zerbait. Zuberoak, Basanabarrek eta Lapurdik eman drauco zerbait, bana ez oro. Aruen egin dut neure pieza pobria. Hanko lengagia ezpada aski eder, hanko euskarak du ogena, eta ez euskaldunak”.

Altunaren bi hitzaurre ditu liburuak. Lehena, Hurbil saioa, edizio zaharrari dagokio, eta bertan, egin behar izan diren bi lanak zehazten dizkigu euskaltzainak. Bata, “testua bera finkatu” eta, bestea, “hura bera gaurko grafiara aldatzerakoan nola transkriba eta nola alda erabaki”. Zazpi urte atzera, Onsa hilceko bidia-ren lehen bi kapituluen edizio kritikoa eman zuen argitara Altunak eta orduko testuari eginiko atarikoa da hitzaurre hau. Liburu osoaren edizio kritikoaren hitzaurrea da bigarrena, izenburuari begiratuta azalpen handirik eskatzen ez duena. Bertan, “liburu zaharrak diren bezala argitaratu behar direlako, eta ez zatika eta zatiturik, liburu osoaren argitalpena dakart oraingo honetan antzineko lotsa eta beldurra aizeaturik” argitzen digu Altunak. Baita irakurleak aurkituko duenaren aurrerapena eman ere. Hots, ezker aldean, Tartasen lanaren faksimila eta eskuin aldean testu garbitua.

Hau, Altunak zehazten duenez, “agian autoreak nahiko zukeen bezala eta inprimategira bidali zuen eskuzkoa bezalatsu; segurki gaurko euskal filologiako irakasle askok bere eskoletarako nahiko duten bezala”.

Tartasen testua bera zaila egiten da. Interes filologikoarekin hurbiltzen dena atseginezko itsaso batean murgilduta sentituko da orrialde guztietan barrena. Euskara gardenaren garaietan galduta, irakurketa ohorezko ariketa bihurtzen da. Ez da literatura moduan irakurtzeko lana. Literatura bila dabilenak nekez aurkituko du atsegin handirik orrialdeotan. Hala ere, aurkitu diogu egungo literaturan garrantzia hartzen ari den ezaugarri baten arrasto nabarmena. Testuartekotasunaz ari gara. Ebanjelistak, apostoluak eta klasikoak kontuan hartuz aztertu behar da Tartasen lanaren testuartekotasuna, erreferentzia biblikoz josia.

Amaiera aldera, eranskinak ditu liburuak, besteak beste liburu honetako adiztegia eta hitz ezezagunen multzoa bilduz. Euskal hizkuntzaz gozatu nahi duenak eta bertan sakontzeko asmorik duenak gogoko izango du liburua.

Azken kritikak

Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart

Gorka Bereziartua Mitxelena

Ez-izan
Jon K. Sanchez

Aiora Sampedro

Pleibak
Miren Amuriza

Jon Jimenez

Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien

Asier Urkiza

Oroi garen oro
Beatriz Chivite

Nagore Fernandez

Jakintzaren arbola
Pio Baroja

Aritz Galarraga

Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi

Hasier Rekondo

Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga

Mikel Asurmendi

Baden Verboten
Iker Aranberri

Paloma Rodriguez-Miñambres

Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi

Mikel Asurmendi

Dolu-egunerokoa
Roland Barthes

Asier Urkiza

Guardasol gorria
Lutxo Egia

Nagore Fernandez

Zero
Aitor Zuberogoitia

Jon Jimenez

Artxiboa

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

2024(e)ko ekaina

Hedabideak