« Literaturaren gainean | Irakurleak aise egiten du bat protagonistarekin »
Onsa hilceco bidia / Iuan de Tartas / Deustuko Unibertsitatea, 1995
Benetako klasikoa Mikel Aldalur / Euskaldunon Egunkaria, 1997-03-08
Bada hiru mende luze, eta hamarkada gehiago, Iuan de Tartas idazle zuberotarrak Onsa Hikeko Bidia erlijio liburua argitaratu zuela, 1666. urtean hain zuzen ere. Euskal literaturaren liburu guztien artean, klasikoak ere kontuan hartuta, zailenetakoa hizpide dugun Tartasen hau dela luzaroan eta askok esan izan dute. Inprimategian, lehen argitalpen hartan, hutsegite eta errakuntza ugari egin zituzten, dirudienez, bertako arduradun edota langileek euskaraz ez zekitelako, eta egileak nahiko zukeen testu garbia akatsez estali zuten. Haiek guztiak xahutzen ahalegindu da Patxi Altuna euskaltzaina, liburuaren atzealdean bertan adierazten den moduan.
Altunak berak paratu du Onsa hilceco bidia honen edizio kritikoa. Ez da, hala ere, irakasle eta euskaltzain prestuak Tartasi eskainitako azken azterketa, duela zenbait aste eman baitu argitara egile beraren Arima penitentaren occupatione devotac: Orationia, Barura eta Amoyna lanaren edizio kritikoa ere. Gaurkoan, ordea, hainbat filologok eta filologo ikaslek aztergai izan duten —oraindik ere izango dute ziurrenik— Onsa hilceco bidia ezagunari helduko diogu. Liburuaren tesia, azalaren atzealdean aitortzen denez liburuan barrena errepikatzen dena, hauxe da: “Ongi hiltzeko biderik onena heriotzaz maiz oroitzea da”. Lehen lerroetatik bertatik —Gomendiosco lettra eskaintzak hartzen ditu hauek—, XVII mendeko hizkerarekin aurkitzen da irakurlea. Hizkerari dagokionez, hain zuzen ere, honela dio Tartas berak Iraccurtçaliari egindako hasierako eskutitzean: “Ene euskara eta lengagia eztakit aprobatia izanen denez, bai ala ez. Badu orotarik zerbait. Zuberoak, Basanabarrek eta Lapurdik eman drauco zerbait, bana ez oro. Aruen egin dut neure pieza pobria. Hanko lengagia ezpada aski eder, hanko euskarak du ogena, eta ez euskaldunak”.
Altunaren bi hitzaurre ditu liburuak. Lehena, Hurbil saioa, edizio zaharrari dagokio, eta bertan, egin behar izan diren bi lanak zehazten dizkigu euskaltzainak. Bata, “testua bera finkatu” eta, bestea, “hura bera gaurko grafiara aldatzerakoan nola transkriba eta nola alda erabaki”. Zazpi urte atzera, Onsa hilceko bidia-ren lehen bi kapituluen edizio kritikoa eman zuen argitara Altunak eta orduko testuari eginiko atarikoa da hitzaurre hau. Liburu osoaren edizio kritikoaren hitzaurrea da bigarrena, izenburuari begiratuta azalpen handirik eskatzen ez duena. Bertan, “liburu zaharrak diren bezala argitaratu behar direlako, eta ez zatika eta zatiturik, liburu osoaren argitalpena dakart oraingo honetan antzineko lotsa eta beldurra aizeaturik” argitzen digu Altunak. Baita irakurleak aurkituko duenaren aurrerapena eman ere. Hots, ezker aldean, Tartasen lanaren faksimila eta eskuin aldean testu garbitua.
Hau, Altunak zehazten duenez, “agian autoreak nahiko zukeen bezala eta inprimategira bidali zuen eskuzkoa bezalatsu; segurki gaurko euskal filologiako irakasle askok bere eskoletarako nahiko duten bezala”.
Tartasen testua bera zaila egiten da. Interes filologikoarekin hurbiltzen dena atseginezko itsaso batean murgilduta sentituko da orrialde guztietan barrena. Euskara gardenaren garaietan galduta, irakurketa ohorezko ariketa bihurtzen da. Ez da literatura moduan irakurtzeko lana. Literatura bila dabilenak nekez aurkituko du atsegin handirik orrialdeotan. Hala ere, aurkitu diogu egungo literaturan garrantzia hartzen ari den ezaugarri baten arrasto nabarmena. Testuartekotasunaz ari gara. Ebanjelistak, apostoluak eta klasikoak kontuan hartuz aztertu behar da Tartasen lanaren testuartekotasuna, erreferentzia biblikoz josia.
Amaiera aldera, eranskinak ditu liburuak, besteak beste liburu honetako adiztegia eta hitz ezezagunen multzoa bilduz. Euskal hizkuntzaz gozatu nahi duenak eta bertan sakontzeko asmorik duenak gogoko izango du liburua.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez