susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Pausaleku bila | Garaiko heroia, desgaraiko nobela »

Gauak eta hiriak / Ur Apalategi Idirin / Elkar, 1997

Idazle gazte bat Javier Rojo / El Correo, 1997-09-04

Ur Apalategi azken bolada honetan Euskal Herrian sortzen ari den idazleen belaunaldi berriaren partaidea dugu. Izan ere, gaztea da, 1972.ean jaio baita eta Gauak eta hiriak bere lehenengo eleberria da. Gaztelerazko literaturan bezala, badirudi euskal literaturara ere heldu dela idazle gazteen moda, “balore berriak” kaleratzearena. Gazteleraz dena edo ia dena marketing hutsa zela argi geratu ondoren, ikusi behar orain zer gertatzen den euskal literaturarekin. Ur Apalategik bere eleberri honetan bi mutilez eta neska batez osatutako triangelu baten gorabeherak kontatzen ditu, askotan irakurlearekin jolastuz. Gaiaren garapenak, hala ere, ez du ematen oso sakona denik. Eleberriaren zati handiena pertsonaia horiek pentsatzen dutenak osatzen du, baina irakurleari inpresio hau geratzen zaio azkenean: hainbeste pentsatu beharrean, bere asmoak argi eta garbi azalduko balituzte, ez lukete inolako arazorik edukiko bere helburuak lortzeko. Gauzak honela, egileak, ironia lagun, erromantizismoa baztertzeko ahaleginak egiten ditu, baina batzutan ezinezko gertatzen zaio. Triangelu honen istorioak hainbeste gogorarazten ditu René Girard-en teoriak (bakarrik desiratzen da beste batek desiratzen duena), ezen honen aplikaziotik sortu dela baitirudi.