kritiken hemeroteka

8.288 kritika

« | »

Kapitainaren alaba / Aleksandr Sergeievitx Pushkin (Jose Morales Belda) / Ibaizabal, 1996

Garaiko heroia, desgaraiko nobela Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 1997-09-13

Ez dakit neuk ere zenbat aldiz irakurri ote dudan liburu hau baina dexente irakurri dudala esateko moduan nago. Azken irakurketa, gainera, aurrekoak baino atsegingarriago suertatu zait. Ez dakit nola esan, gero eta gustagarriago egiten zait Pushkinen nobela hau; areago, Pushkinen ipuiak baino gustagarriagoa. Idazlea Errusiak eman duen idazle onenetarikoa dugu, Poeta nazionala bihurtu zuten, ziotenez, oso ondo islatzen zuelako bere bertsoetan “errusiar arima” deitzen den hori. Dena dela, oso garbi ez dagoenez zer diren herri bakoitzaren bihotz-arimak, esan beharko da Pushkinek bere garaiko erretratu kunplitu samarra eman digula guri, haren ondorengo garenoi, eta idazleak erretratua egitean izandako arrakastagatik, badakigu erretratu hura errusiar multzo handi baten gustukoa izan zela. Ez bakarrik irakurleen gustukoa, Pushkinen poemak irakurriak baino entzunak izan baitira, plazatan batez ere, ahots oneko koblakari batek esanda.

Erromantizismoaren barruan sartzen dute Pushkin, eta mugimendu haren ezaugarri batzuk nabarmen-nabarmen ageri dira haren obran. Beste batzuk ez, ordea. Nobela honetan atzean uzten ditu Pushkinek ordura arteko zenbait joera, eta, pauso berriak emateaz batera, bide irekitzen die atzetik etorriko ziren idazleei, ez errusiarrei bakarrik, baita europarrei ere. Nobela honen tajukera nahikoa modernoa da, ez du zer ikusirik garaiko idazleek idazten zutenekin. Esaterako, Barojaren zenbait nobelaren antza handia hartzen diot. Izan ere, Pushkinen honetan, militar baten abenturak kontatzen dizkigu, militar horren gorabeherak dagoen gotorlekua matxinoek hartzen dutenean. Baina funtsean maitasun istorio bat da, samurtasun handiz idatzia. Militarrak dena egingo du maitasuna eskuratzeko, baina maitasunaren gainetik ohorea jarriko du. Azkeneko orrialdeak erabakiorrak dira: emakumeak, bere kasa ibiliz, maite duen militarra salabatzea lortuko du.

Hori da istorioa, eta kontatzeko moduaz esan daiteke alferrikako hitzik ez dagoela liburu osoan. Oso zuzena da, barne edo kanpo deskripzioetan ez du denborarik galtzen ia. Pertsonaiak ere ez zaizkio asaldatzen, hau da beren egitekoa betetzen dute, tramaren eskumendean beti. Itzulpenak hori guztia errespetatzen du. Itzultzaileak jakin izan du euskal hitz argitan jartzen Pushkinen argitasuna, hizkuntza menderatzeak eraman dezakeen esjaerazioan erori gabe. Zoragarria da nire iritziz, plazer handiz irakurtzen dena.

Azken kritikak

Gizon barregarriak
Joxean Agirre

Asier Urkiza

Barbaro iraun
Louisa Yousfi

Amaia Alvarez Uria

Izotz ura
Lide Hernando Muñoz

Aiora Sampedro

Palestinaren okupazioaz eta kolonizazioaz
Perry Anderson

Irati Majuelo

Itzulerak
Miren Agur Meabe

Aiora Sampedro

...eta gauetik, euria
Fertxu Izquierdo

Jon Jimenez

Carvalho Euskadin
Jon Alonso

Asier Urkiza

Hitzak palmondo
Silvia Federici

Nagore Fernandez

Altxa, hildakoak
Fred Vargas

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Alderdi komunistaren manifestua
Karl Marx / Friedrich Engels

Aritz Galarraga

Maitasun kapitala
Karmele Jaio

Mikel Asurmendi

Larrosa bat Groenlandian
Iban Garro

Paloma Rodriguez-Miñambres

Jausiz
Alain Mendizabal Diaz

Maddi Galdos Areta

Hiriak eta urteak
Xabier Montoia

Irati Majuelo

Artxiboa

2024(e)ko martxoa

2024(e)ko otsaila

2024(e)ko urtarrila

2023(e)ko abendua

2023(e)ko azaroa

2023(e)ko urria

2023(e)ko iraila

2023(e)ko abuztua

2023(e)ko uztaila

2023(e)ko ekaina

2023(e)ko maiatza

2023(e)ko apirila

Hedabideak