« Chestertonen paradoxak | Lore ederrak »

Ladix Petrirenekoa / Luis Mari Mujika / Erein, 1998

Mirariei buruz Javier Rojo / El Correo, 1998-05-13

Primo de Riveraren diktadura-garaian gaude. Lizarbe izeneko herri txiki batean bi gertaera berezik astinduko ditu hango biztanleak: batetik, behiak akabatzen dituen izurria zabaldu da herrian; bestetik mirarizko gertaera batzuk jazo dira. Ezen Santa Luzia, bere irudia ermitatik desagertu ondoren, agertu egin baitzaio jatorriagatik markatutako mutil atzeratu bati, Ladix Petrirenekoari, eta honen bidez-edo zenbait mirari gertatu. Egoera honetan herritarrek eskatuko diote behiak salbatuko dituen miraria egin dezan. Eta gertaera hauen erdian, On Benjamin apaizari hainbat duda sortuko zaizkio fedea dela-eta. Izan ere, ezin du ikusi nola herriak Jainkoa tratularitzat hartzen duen, nola herritarrek eskaintzen dioten sinismena mirariaren truke. Gai honekin Luis Mari Mujikak eleberri interesgarria sortzea lortu du. Pertsonaiak eta gertakariak askotarikoak badira ere, hari narratibo bakarrean biltzen jakin du. Bigarren mailako pertsonaia batzuen jokaera, agian, ez dago garatuegia eta oso sinpleak eman lezakete, batez ere On Benjaminekin konparatzen baditugu. Eleberria, oro har, gustatu zaidan arren, esan behar dut, baita ere, puntu bat ez dudala hain gustukoa izan: bukaera efektistegia izan da nire iritziz.