« Oker txikien garrantziaz | Historiaren hausturak »

Sustrai beltzak / Jon Arretxe / Elea, 2006

Larridura deserosoa Javier Rojo / El Correo, 2007-06-06

Jon Arretxek “Sustrai beltzak” izeneko narrazio bilduma honekin lurralde berri batera hurbildu nahi duela esan daiteke. Orain arte idazleak bidaia liburuetan, gazteen bizitza barregarriak kontatu nahi zituzten narrazioetan eta nobela poliziakoaren parodia ematen zuten nobeletan jarri du arreta. Honetan ordea, beste literatur genero bat aukeratu du. Liburuaren kontrazalean beldurrezko ipuinak direla adierazten zaio irakurleari, baina egia esan, ez zaizkit beldurrezko istorioak iruditu, besteak beste, gaur egun beldurrezko literatura egiteko aukeran dauden osagaiak nahiko ezagunak baitira benetan beldurra emateko. Nire ustez, literatura fantastikotik hurbilago daude narrazio hauek, eta haien asmoa beldurra barik larridura deserosoa sortzea da. Osagaiak nahiko sinpleak dira, baina idazlea trebea da erabiltzean: normaltzat har daitekeen testuinguru batean, testuinguru errealistan alegia, ezinegona sor dezakeen osagai bat agertzen da, eta larridura sortzen du itxuraz fantastikoa den osagai hori ere mundu errealean gertagarria delako. Esate baterako, hiltzaileak diren umeak edota antropofagia bezalako osagaiek ematen diete izaera berezi hori narrazio efektista hauei.