susa | literatur emailuak | literaturaren zubitegia | euskarari ekarriak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | ipuina.eus | ganbila.eus

« Mikrohistoria | Une gozoak igaro ditut »

Kutsidazu berriz, Ixabel / Joxean Sagastizabal / Alberdania, 2006

Berriro baserrira Javier Rojo / El Correo, 2007-01-10

Aspalditik ezagutzen dugu Joxean Sagastizabal, gehienbat “Kutsidazu bidea, Ixabel” nobelari esker. Lan honek aurten izan duen arrakasta berria aprobetxatuz jarraipena egin nahi izan dio, izenburua ere aurrekoaren ildotik doalarik: “Kutsidazu berriz, Ixabel”. Bestea amaitzen zen puntu berberean hasten da, protagonistak baserritik alde egiten duenean. Momentu horretan bueltatzea erabakitzen du bere maitearekin elkartzeko. Lehenengo nobela probokatzailea zen. Nazionalismo baten ikuspuntutik idealizatuegia zegoen baserria desmitifikatu nahi izan zuen umore gordinaren bidez. Alde horretatik begiratuta interesgarria eta guzti izan zitekeen liburua. Honetan, ordea, ez dago zer desmitifikaturik, eta burlaren forman agertzen den umorea baizik ez da gelditu, batez ere gehiegikerian eta hizkuntzen erabilera desberdinetan oinarritutako umorea. Nobelak, bestaldetik, ez du ia argumenturik, eta egoera absurdo ustez barregarrien segida besterik ez du eskaintzen. Liburuaren egileak telebistan askotan ikus ditzakegun umore programen bideari jarraitu nahi izan dio. Eta halakoxe liburua sortu zaio: irakurri bezain laster ahazten den horietakoa.